پیام‌آور رحمت و وحدت

آفتاب نو– هر چیزی را دلیلی است، و دلیل خلقت افلاک، اوست. آن‌که در آسمان‌ها احمد است و بر زمین، محمد (ص)؛ نامش ستوده است و وجودش شکوهمند و عظیم و بلدمرتبه. هزاران نقطه‌ی نورانی فضیلت در وجودش می‌درخشد. قلبی مالامال از رأفت و مهر در سینه داشت و دستی گشوده به عطوفت. اهل رفق و نرمی بود، و از قلب مردمان مراقبت می‌کرد. در جمع یاران، بشّاش و گشاده‌رو، و در خلوت، غم‌ها و هموم امت را با دل خود حمل می‌کرد.

به ظواهر دنیوی و مظاهر جلال و شوکت بی‌اعتنا بود؛ اما در حقیقت، رهبر بود، پیام‌آور، عدالت‌خواه و امت‌ساز. یکی از فصول درخشان زندگی‌اش، تبدیل فضای بی‌تفاوتی و جدایی میان آدمیان به فضایی سرشار از محبت، همکاری و برادری بود. زنجیر‌های یأس و نفرت را شکست و محبت را در دل‌ها نشاند. مهربانی برایش پلی بود که دل‌های پراکنده را به هم پیوند می‌داد.

در مدینه، نخستین گام امت‌سازی را با بنای مسجد برداشت؛ نه فقط برای عبادت، بلکه برای اجتماع، مشورت، آموزش و همدلی. مسجد، محل اجتماع قلوب شد و پیامبر، راهنمای قلب‌های بهم پیوسته و یکی شده. او مهاجر و انصار را با پیمان اخوت به هم پیوند داد؛ سلمان فارسی، بلال حبشی، صهیب رومی، در کنار ابوبکر و عمر، برادر شدند. او حتی شجاع‌مرد خوش‌نامی به نام علی علیه‌السلام را به برادری با خود برگزید. تنها در پی رشد و کمال پیروانش بود آنگونه که خدا می‌خواست به همین خاطر هیچ‌گاه خودپرستی و نژادپرستی را بر ایمان برتری نداد.

با خستگان و درماندگان همدلی می‌کرد و سرگشتگان را راهنما می‌شد. همبازی کودکان بود در کوچه‌های مدینه. او در عین شدّت با دشمن، با دوستان شفقت داشت. می‌دانست رسم جنگیدن و جهاد کردن و زیستن را. در جنگ اُحد، با آن‌که دندانش شکست و خون بر صورتش جاری شد، نفرین نکرد، بلکه آنان را به خدا واگذار کرد. در فتح مکه، با آن‌که قدرت در دستش بود، خانه‌ی دشمنان را أمن قرار داد و فرمود: «هر کس در خانه‌ی ابوسفیان باشد، در امان است». این، وحدت از راه کرامت بود، نه انتقام. وقتی اهل یمن آمدند و گفتند: «ما از قبیله‌های مختلفیم»، پیامبر فرمود: «شما اهل ایمانید». یعنی ایمان، هویت جدیدی است که فراتر از قوم و قبیله، انسان‌ها را به هم پیوند می‌دهد. او حلقه‌ی اتصال انسان‌ها بود به یکدیگر.

پیام‌آور رحمت بود، و با قلب رئوف و مهربانی بی‌حد و اندازه‌اش، امت واحده ساخت. امتی که از دل آن، مردمانی برخاستند که عهدشان ایستادن و مقاومت است، علم را گسترش دادن، انسان را از بند ظلم رهانیدن، تمدن ساختن، گفت‌و‌گو کردن، مهر ورزیدن، سرشار از امید و توکل پیش رفتن، وحدت داشتن و نام پیامبر رحمت را تا دورترین نقاط زمین بردن؛ مسئولیت‌شان است. هنوز، پس از قرن‌ها، با نام او دل‌ها گرم می‌شود و به لطف او جان‌ها به هم نزدیک. دریابیم این حلقه‌ی معجزه‌وار حکمت و صمیمت را که ما مقصود آخرین پیامی هستیم که خدا برای انسان تلاوت کرد: «إقرأ» بار دیگر بخوان و زندگی را از نو بیافرین در مسیر اتحاد و یگانگی.

برگرفته از بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی:

 پیامبر اعظم یک وجود کهکشان‌وار است و در او هزاران نقطه‌ی درخشنده‌ی فضیلت وجود دارد. ۱۳۸۵/۰۱/۰۱

 پیامبر نمونه‌ی کاملی است که خداوند در عالم وجود، موجودی کامل‌تر از او نیافریده است. فراخواننده‌ی همه‌ی بشریت به سوی خدا و چراغ نورافشان راه انسانهاست. ۱۳۸۵/۰۱/۰۱

 پیغمبر اسلام معلم همه‌ی نیکی‌ها و معلم عدالت، انسانیت، معرفت، برادری و رشد و تکامل و پیشرفت دائمی بشر تا انتهای تاریخ بود. ۱۳۸۳/۰۲/۱۸

 در پیغمبر عبادت خدا همراه با خدمت به خلق هست. ۱۳۸۵/۰۱/۰۱

 پیامبر در جمع مردم، همیشه بشّاش بود. تنها که می‌شد، آن وقت غم‌ها و حزن‌ها و همومی که داشت، آن‌جا ظاهر می‌شد. ۱۳۷۹/۰۲/۲۳

 سیره‌ی پیغمبر این است که با فقرا و با ضعفا و … کنار می‌آمد. به شئون ظاهری و آن چیز‌هایی که به حسب ظاهر موجب جلال و شوکت و این چیز‌ها است، اهمّیّتی نمیداد. ۱۳۹۸/۱۰/۰۳

 باید مسلمانان در جامعه‌ی اسلامی، از حالت بی‌تفاوتی نسبت به یکدیگر خارج بشوند. یکی از فصول زندگی رسول اکرم این بود که فضای بیتفاوتی را، به فضای محبت و همکاری و برادری و ایجاد یک مجموعه‌ی همکار با یکدیگر تبدیل کند. ۱۳۶۸/۰۷/۲۸

 پیامبر اسلام شجاع بود و هیچ جبهه عظیمی از دشمن، او را متزلزل و ترسان نمی‌کرد. ۱۳۷۹/۰۲/۲۳

پیامبر در صحنه‌ی دعوت و جهاد، یک لحظه دچار سستی نشد و با قدرت، جامعه‌ی اسلامی را پیش برد، تا به اوج عزت و قدرت رساند.۱۳۷۰/۰۷/۰۵

 در روز عزت، در روز ذلت، در روز سختی، در روز راحتی، در همه‌ی حالات خدا را به یاد داشتن، به خدا تکیه کردن، از خدا خواستن؛ این، آن درس بزرگ پیامبر به ماست.۱۳۷۰/۰۷/۰۵

 اخلاق حکومتی پیامبر چنین است: در مقابل وسوسه‌های دشمن، هوشیار؛ در مقابل مؤمنین، خاکسار. ۱۳۷۹/۰۲/۲۳

 با استقامت پیامبر، در آن‌جایی که هیچ ذهنی گمان نمی‌برد، خیمه مدنیّت ماندگار بشری در وسط صحرا‌های بی‌آب و علف عربستان برافراشته شد؛ «فلذلک فادع و استقم کما امرت». ۱۳۷۹/۰۲/۲۳

 پیامبر همه تاریخ را مسخّرِ فکر خود کرد و روی آن اثر گذاشت.۱۳۸۰/۰۲/۲۸

 در آیین و فرهنگ پیامبر اعظم توقف، وامانده شدن، تحجر و نومیدی وجود ندارد؛ پیامبر ما با نومیدی جنگید. ۱۳۸۵/۰۱/۰۱

 نام، یاد، زندگی، سیره و تعالیم پیغمبر میتواند امت اسلامی را از رخوت خارج کند، به او نشاط بدهد. ۱۳۸۶/۱۲/۲۲

 ما مسلمان‌ها بر روی شخصیت پیغمبر اکرم اگر تمرکز و دقت کنیم، بخواهیم درس بگیریم، برای دین و دنیای ما کافی است. ۱۳۹۰/۱۱/۲۱

 جامعه‌ی اسلامی ما آن وقتی به معنای واقعی کلمه جامعه‌ی اسلامیِ کامل است، که خود را بر رفتار پیامبر منطبق کند. ۱۳۷۰/۰۷/۰۵

منبع: فارس