
تیم ملی فوتبال ایران در شرایطی قرار دارد که نیاز فوری به جوانگرایی احساس میشود، بازیکنان قدیمی که دیگر توان رقابت در سطح بینالمللی را ندارند، باید از تیم کنار بروند تا جای خود را به نسل تازه و پرانرژی بدهند و آینده روشنتری برای فوتبال کشور رقم بزنند.
به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو، اسفندماه سال ۱۴۰۱ بود که امیر قلعهنویی به عنوان سرمربی تیم ملی فوتبال ایران انتخاب شد؛ تصمیمی که از همان ابتدا با واکنشهای متعددی از سوی کارشناسان و هواداران همراه بود. انتخاب قلعهنویی با این توجیه مطرح شد که بهتر است به کادر فنی داخلی اعتماد کنیم، اما گذشت زمان نشان داد که این اعتماد به تنهایی نمیتواند تضمینکننده موفقیت باشد.
روزها و هفتهها سپری شد و ضعفهای تیم ملی بهویژه در خط دفاع، خط میانی و خط حمله بیش از پیش به چشم آمد. انتخابهای قلعهنویی در دعوت از بازیکنان سن بالا و کمتحرک بدون تیم، باعث شد صدای انتقادها بلندتر شود. بازیکنانی که در ماههای اخیر در تیمهای باشگاهی خود عملکرد قابل توجهی نداشتهاند، همچنان در لیست تیم ملی جایگاه دارند و این امر پرسشهای جدی درباره معیارهای انتخاب کادر فنی به وجود آورده است.
سعید عزتاللهی، امید نورافکن، علیرضا جهانبخش، علیرضا بیرانوند و محمد محبی تنها نمونههایی از بازیکنانی هستند که در تیم ملی دعوت شدهاند اما در باشگاههای خود عملکرد درخشانی نداشتهاند. این در حالی است که فوتبال ایران نیازمند تجدید نسل است و نمیتوان با اتکا به همان ستارههای دوران کیروش به موفقیتهای گذشته دل خوش کرد. واقعیت این است که تیم ملی نیازمند جوانگرایی و نوگرایی است.
نسل جدیدی از بازیکنان با استعداد و آماده در لیگ ایران حضور دارند؛ بازیکنانی مثل حسین شوشتری و هومن ربیعزاده که عملکرد بسیار خوبی در لیگ داشتهاند و میتوانستند به تیم ملی دعوت شوند، اما به دلایلی نادیده گرفته شدهاند. این نگاه محافظهکارانه و بیریسک سرمربی تیم ملی، باعث شده که تیم نتواند از ظرفیتهای تازه و انرژی تازه بهره ببرد.
فوتبال در سطح جهانی به سمت استفاده از جوانان و بازیکنان نوظهور حرکت کرده است. تیمهای ملی اروپایی و حتی آسیایی در حال بازسازی و نوسازی ترکیب خود هستند تا برای آیندهای روشنتر آماده شوند. اما متأسفانه در ایران، هنوز برخی از بازیکنان سن بالا و بیتحرک به تیم ملی دعوت میشوند و این روند، به جای تقویت تیم، آن را در باتلاق ناکارآمدی فرو میبرد.
این بازیکنان قدیمی باید درک کنند که زمانشان در تیم ملی به پایان رسیده و باید جای خود را به نسل جدید بدهند؛ همانطور که پیشتر ستارههایی مثل کریم باقری، خداداد عزیزی و مهدی مهدویکیا رفتند و فرصت را به جوانترها سپردند. ادامه این روند نه تنها به ضرر تیم ملی است، بلکه به معنای نادیده گرفتن استعدادهای جوان و آیندهدار فوتبال ایران است.
قلعهنویی اگر قصد دارد تیم ملی را به مسیر موفقیت بازگرداند، باید جسارت لازم برای تغییرات اساسی را داشته باشد. کنار گذاشتن بازیکنان پیر و فرصت دادن به جوانان، مهمترین کلید موفقیت در دنیای مدرن فوتبال است. محافظهکاری و اصرار بر شیوههای قدیمی، تنها باعث خواهد شد که تیم ملی در مسابقات آینده با نتایج ناامیدکننده مواجه شود.
در نهایت، هواداران فوتبال ایران انتظار دارند که تیم ملی نماینده واقعی استعدادها و توانمندیهای نوین کشور باشد. زمان آن رسیده که فوتبال ایران پوست بیندازد و با اعتماد به نسل جوان، چشماندازی روشن و درخشان برای آینده تیم ملی بسازد؛ نسلی که میتواند بار دیگر پرچم ایران را در عرصههای بینالمللی بالا ببرد.
انتهای پیام/
مسئولیت این خبر با سایت منبع و جامعه ورزشی آفتاب نو در قبال آن مسئولیتی ندارد. خواهشمندیم در صورت وجود هرگونه مشکل در محتوای آن، در نظرات همین خبر گزارش دهید تا اصلاح گردد.
آخرین اخبار ورزشی از فوتبال ایران و باشگاه های جهان را در سایت ورزشی آفتاب نو بخوانید
|
مطالب پیشنهادی از سراسر وب |
