کیهان ورزشی-

ابراهیم قاسمپور در گفت‌و‌گویی ضمن ابراز انزجار از بی‌اخلاقی‌ها و حاشیه‌های اخیر فوتبال ایران به خصوص در جریان بازی تیم‌های تراکتور و پرسپولیس در جام‌حذفی، اظهار داشت: متاسفانه این مسائل هر روز در فوتبال ما بیشتر می‌شود و تنها ارگانی که از آن سود می‌برد، فدراسیون فوتبال است چراکه با جریمه‌های مالی در نظر گرفته شده، فقط جیب خود را پُر می‌کند.

وی ادامه داد: اگر قرار باشد این حواشی‌ها تمام و پرونده آن بسته شود، فقط نباید به جریمه مالی بسنده کرد. باید خیلی شدیدتر با متخلفان برخورد کرد و با جرایم سنگین‌تری مانند کسر امتیاز و یا حتی گرفتن میزبانی، افراد و خاطیان را جریمه کرد تا دیگر این رفتار‌ها را تکرار نکنند.

کارشناس فوتبال کشورمان یادآور شد: وقتی این مسائل را در فوتبال می‌بینیم، تاسف می‌خوریم. از فوتبالی که روزی به نام دهداری زبانزد بود، به ایامی رسیدیم که باید چهره‌ای محجوب مانند کریم باقری آن هم در خانه خود، این‌گونه مورد بی‌احترامی قرار بگیرد و باید پرسید این اتفاقات به سود چه کسی است؟

او با اشاره به این که بسیاری از مسائلی که در فوتبال رخ می‌دهد نشات گرفته از اتفاقات روز جامعه است، گفت: این مسائل فقط در فوتبال نیست، بی‌ادبی و بی‌اخلاقی در جامعه هم زیاد شده است و هر روز صحنه‌های دردناکی را در خیابان می‌بینیم. اینکه چرا به این روز افتادیم را باید کارشناسان امر بررسی کنند، اما این یک واقعیت است که بی اخلاقی، برای خیلی‌ها، هنر و سرمایه شده است. قاسمپور تصریح کرد: کریم باقری از نظر اخلاق زبانزد است، اما این هواداران حتی حرمت او را هم نگه نداشتند، چرا باید با چنین چهره محجوبی این گونه برخورد شود. اگر با کریم باقری این‌گونه رفتار می‌شود در مورد سایر نفرات باید منتظر چه واکنشی باشیم؟ اتفاق بدتر این است که در چنین شرایطی چرا باشگاه‌ها به نوعی از هواداران خود حمایت و به جای برخورد شدید با این جریان، به نوعی آن را مدیریت می‌کنند؟

وی تاکید کرد: بحث امروز ما فقط تراکتور یا پرسپولیس نیست، این زخم عمیق در فوتبال ما دیده می‌شود و کلیت فوتبال ما را در بر گرفته است. اینکه چرا از بی‌اخلاقی‌ها حمایت شده و برخورد جدی با آن نمی‌شود را باید واکاوی کرد. بدون شک مغز متفکری پشت این جریانات است، اما سود آن به نفع چه کسی است؟ 

کارشناس فوتبال کشورمان یادآور شد: وقتی فیفا به عنوان متولی فوتبال، جام‌جهانی را ۴۸ تیمی می‌کند یعنی نگاه اقتصادی و تجاری بر کیفیت ارجح است. همین اتفاق در لایه‌های زیرین هم می‌افتد چراکه این نگاه از بالا به پائین وجود دارد و در نهایت همین می‌شود که می‌بینیم. به عبارتی دیگر این روند القا کننده آن است که ناسزا بگو، پول بده و خلاص!