زگیل زبان برآمدگی های غیرطبیعی و معمولاً بی خطری هستند که بر روی غشاهای مخاطی زبان و دهان رشد می کنند. عامل اصلی ایجاد این زگیل ها، ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) است. از آنجایی که زبان عضوی حساس و فعال است، بروز زگیل در این ناحیه می تواند منجر به ناراحتی در هنگام صحبت کردن یا خوردن شود. درک علل، علائم و نحوه ی انتقال این ویروس، به ویژه ارتباط آن با بیماری های مقاربتی، برای تشخیص و پیشگیری ضروری است.

علت اصلی زگیل زبان: ارتباط مستقیم با ویروس HPV و تماس جنسی دهانی

اصلی ترین و نگران کننده ترین علت بروز زگیل های زبان، انتقال ویروس HPV است. این ویروس انواع مختلفی دارد که برخی از آن ها مسئول ایجاد زگیل های تناسلی هستند و می توانند از طریق تماس های مستقیم زیر به ناحیه ی دهان و زبان منتقل شوند:

۱. تماس های جنسی دهانی

زگیل های دهانی و زبانی عمدتاً از طریق تماس مستقیم با نواحی آلوده ی فرد مبتلا منتقل می شوند. ویروس HPV از طریق خراش ها یا جراحت های کوچک موجود در غشای مخاطی دهان، وارد بدن می شود.

۲. ضعف سیستم ایمنی بدن

افرادی که سیستم ایمنی ضعیف تری دارند (مانند مبتلایان به HIV یا دریافت کنندگان داروهای سرکوب کننده ی ایمنی)، بیشتر در معرض خطر ابتلا یا عود زگیل های ناشی از HPV قرار دارند.

۳. تماس با وسایل شخصی آلوده

اگرچه انتقال از طریق تماس جنسی دهانی غالب است، اما استفاده از مسواک یا وسایل بهداشتی شخصی فرد مبتلا و همچنین تماس مستقیم با پوست یا غشاهای مخاطی آلوده، می تواند خطر انتقال ویروس را افزایش دهد.

علائم زگیل زبان و انواع آن (تشخیص زگیل تناسلی در دهان)

زگیل ها معمولاً در زبان به صورت یک یا چند برآمدگی ظاهر می شوند که می توانند باعث مشکلات گفتاری یا درد شوند:

•  

  برجستگی های کوچک: معمولاً با سطح سخت و ظاهری شبیه به گل کلم مشاهده می شوند.

•  

  احساس ناراحتی و درد: در هنگام حرکت دادن زبان، صحبت کردن یا بلع ممکن است درد ایجاد شود.

•  

  مشکلات گفتاری: زگیل های بزرگ تر می توانند تلفظ صحیح کلمات را مختل کنند.

زگیل ها معمولاً به چهار نوع تقسیم می شوند که نوع زگیل های تناسلی از  اهمیت ویژه ای در بحث دهانی برخوردار است. این نوع، که عمدتاً در نواحی تناسلی دیده می شود، در صورت انتقال از طریق تماس دهانی، در ناحیه ی زبان و حلق نیز می تواند ایجاد شود و تشخیص آن مستلزم توجه پزشک به سوابق فردی است.

نحوه ی تشخیص زگیل زبان

تشخیص این ضایعات معمولاً از طریق معاینه ی بالینی توسط پزشک انجام می شود. در موارد نادر یا برای تشخیص دقیق نوع HPV، ممکن است پزشک نیاز به نمونه برداری کوچک از زگیل (بیوپسی) داشته باشد تا نوع ویروس و ماهیت ضایعه مشخص شود.

درمان زگیل زبان و راهکارهای پیشگیری

اگرچه زگیل ها در بسیاری از موارد خودبه خود از بین می روند، اما به دلیل حساسیت ناحیه ی دهان، معمولاً توصیه می شود تحت درمان قرار گیرند.

روش درمان زگیل زبان

درمان زگیل زبان به عوامل متعددی مانند اندازه، تعداد و نوع HPV بستگی دارد:

•  

  داروهای موضعی: استفاده از کرم ها و داروهای موضعی که شامل ترکیباتی مانند اسید سالیسیلیک هستند.

•  

  کرایوتراپی (انجماد): استفاده از نیتروژن مایع برای فریز کردن و از بین بردن زگیل.

•  

  لیزر درمانی: استفاده از لیزر برای سوزاندن یا حذف دقیق زگیل.

•  

  جراحی: در موارد شدید و زگیل های بزرگ، ممکن است برداشتن زگیل با جراحی لازم باشد.

پیشگیری از انتقال HPV دهانی

پیش بینی اینکه آیا زگیل تناسلی بعد از درمان برمی گردد، به دلیل ماهیت ویروس HPV دشوار است، اما با رعایت نکات زیر می توان خطر ابتلا را به شدت کاهش داد:

•  

  استفاده از کاندوم: استفاده ی صحیح از کاندوم در روابط جنسی می تواند تا حد قابل توجهی خطر انتقال ویروس های پاپیلومای انسانی را کاهش دهد.

•  

  حفظ بهداشت دهان و دندان: مسواک زدن منظم، استفاده از نخ دندان و دهان شویه به کاهش احتمال ورود ویروس HPV کمک می کند.

•  

  اجتناب از تماس با افراد مبتلا: افراد دارای زگیل های دهانی باید از تماس نزدیک (مانند بوسیدن) با دیگران پرهیز کنند، به ویژه اگر در ناحیه دهان آن ها خراش یا جراحتی وجود داشته باشد.

نتیجه گیری 

در  صورت مشاهده ی هرگونه برآمدگی غیرعادی در ناحیه ی زبان یا دهان، مراجعه ی فوری به پزشک متخصص (گوش و حلق و بینی یا دندانپزشک) برای تشخیص دقیق و شروع درمان مناسب ضروری است.