با توجه به سبک بازی‌های اخیر ایتالیا، می‌توان امیدوار بود قهرمان سابق جهان به زودی در قامت همان غول سابق ظاهر شود.
به گزارش سایت نود، ایتالیا با برتری دشوار در زمین فنلاند یک گام دیگر به صعود به یورو ۲۰۲۰ نزدیک شد.
در واقع لاجوردی‌ها نسبت به بازی قبلی با ۵ تغییر به میدان رفتند. آچربی برای اولین بار یک بازی ملی را از ابتدا تجربه کرد و ایتزو، سنی، فلورنزی و ایموبیله هم دیگر تغییرات ایتالیا نسبت به بازی قبلی با ارمنستان بودند. در جریان بازی، برخلاف تصور، فنلاند برتری اولیه در تصاحب توپ داشت اما نمی‌توانست گارد میهمان را باز کند. به استثنای امور دفاعی، میزبان در سایر نقاط با خصوصیت تهاجمی در نبردهای تن به تن ظاهر می‌شد و همین موضوع ریتم ایتالیا در پاسکاری را بهم می‌ریخت. با این اوصاف ۳-۳-۴ مانچینی در بیش‌تر مواقع به ۴-۳-۳ تغییر می‌یافت و او برای اولین بار از ایتزو در سمت راست خط دفاعی بهره برد. مانچو می‌دانست مقابل یک تیم با رویکرد تهاجمی به مدافعان میانی دارای قدرت بازی عمقی نیاز دارد تا صف تهاجمی رقیب شکسته شود. در واقع این اقدام به تیم مانچینی اجازه داد عمقی‌تر و رو به بالا بازی کند و البته به خط دفاعی و عمق تیم، نظم زیادی بخشید.
یک بنیان ۳ نفره
در واقع در بازی با فنلاند، آچربی و بونوچی کنار ایتزو از یک خط دفاعی به ظاهر ۴ نفره، یک مثلث خطرناک و مطمئن ساختند و کیه‌زا و فلورنزی وظیفه بازی عمقی را بر دوش داشتند.در مواقع لزوم جورجینیو به بارلا و سنسی در کناره‌ها اضافه می‌شد و در یک سوم انتهایی زمین ایتالیا، ایموبیله به عنوان یک مهاجم متحرک و سیال از حمایت پیگرینی بهره می‌برد. این ۲ در مواقع لزوم به قلب دفاع حریف یورش می‌برند و خواب و خوراک را از آن‌ها می‌ربودند! با گذشت کمی بیش از ۲۰ دقیقه از بازی، ایتالیا را سردرگم در تهاجم می‌دیدیم اما پس از اینکه تاکتیک فنلاند به ۱-۴-۵ تغییر کرد، اوضاع برای قهرمان سابق دنیا بهتر شد. ایتالیا با گردش توپ به صورت طولی، همه منافذ و فاصله‌هایش را پوشاند و به رقیب اجازه خودنمایی نداد. بارلا و سنسی در جلوی جورجینیو، خط هافبک را پیش می‌بردند.
در طول بازی، مثلث آن‌ها کمی مسطح‌تر تبدیل شد و این ترفند، شروع بازی باز ۲ تیم بود. موقعیت گستردهتر بارلا و سنسی، خط میانی فنلاند را وادار به دفاع در خط ۴ نفری مسطح کرد. در این دقایق، فضاها باز شدند و پاس‌های خطرناک ایتالیا، رقیب را به دردسر انداخت.پلگرینی هم آزادی بیشتری یافت. کاپیتان بونوچی در این لحظات بیش‌تر در میانه میدان دیده می‌شد. تیم او بر زمین و توپ مسلط نشان می‌داد. این تمهید باعث شد فنلاند تحت فشار توپ‌های زیادی را از دست بدهد و ایتالیا فرصت بیشتری برای منظم کردن ساختار دفاعی‌اش پیدا کند. تداوم این شیوه، اولین گل ملی ایموبیله در ۲ سال اخیر را در پی داشت. کیه‌زا که از ابتدای رقابت محو بود با این گل تیمش شور ویژه‌ای یافت و و بیش از پیش در امور تهاجمی نقش داشت.
خطر فنلاند
فنلاند به ندرت ایتالیا را با تهدید مواجه می‌کرد اما یکی دو حرکت در عمق کافی بود تا صاحب پنالتی شود و به گل برسد. انگار ایتالیا در این ماه‌های گذار، شکاف زیادی در خط دفاعی دارد؛ مشکلی که از قبل در تیم وجود داشت و کماکان ادامه دارد. در نهایت جورجینیو با یک ضربه پنالتی مشکوک، کمی بیش از ۱۰ دقیقه مانده به پایان، برتری ایتالیا را احیا کرد. عملکرد هم‌تیمی او، بارلا به ویژه در نیمه دوم چشمگیر بود. تحرک، توانایی بازی تحت فشار و البته اعتماد به نفس از او یک چهره کلیدی ساخت. در واقع ایتالیا به جای یک‌سوم رقیب، عرض زمین را جولانگاه خودش دید و از همین ناحیه ۳ امتیازی را کسب کرد که برای صعودش به مرحله اصلی یورو ۲۰۲۰ ضروری به نظر می‌رسید. افزوده شدن بر برتری‌های متوالی مانچینی روی نیمکت ایتالیا با نشانه‌هایی از رشد روزافزون تک تک بازیکنان همراه شده و نوید آینده درخشانی را به «آتزوری» می‌دهد. این تیم علاوه بر داشتن الگوی صحیح بازی، گزینه‌ها و کیفیت فنی زیادی در خط میانی دارد که پتانسیل اضافه شدن به امور تهاجمی تیم را دارند. اگر ایتالیا تصمیم بگیرد از استعدادهایی که در اختیار دارد استفاده کند، می‌تواند به سطحی فراتر برسد.
۱۹۷۷
منبع خبر: وب سایت نود
آخرین اخبار ورزشی را در جامعه ورزشی آفتاب نو بخوانید.
