قیمت: 359000 تومان

به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو، اینجانب کریم باقری، فرزند ترک‌زبان این سرزمین، تا امروز سکوت کرده‌ام؛ نه از سر بی‌تفاوتی، بلکه به این دلیل که نیازی به اثبات خود ندارم و باور دارم اصلاح برخی رفتارها از توان یک فرد خارج است.

با این حال، پس از بیانیه منتشرشده از سوی باشگاه تراکتور، لازم می‌دانم نکته‌ای را شفاف و صریح بیان کنم. مطرح شده که آیا من در برابر فرزندانم بابت توهین به ترک‌زبان‌ها خجالت کشیده‌ام یا نه. پاسخ روشن است: بله، خجالت کشیده‌ام؛ اما نه امروز. من آن احساس را حدود چند سال پیش، در کنار آقای علی دایی، زمانی تجربه کردم که در خانه خودمان در تبریز مورد توهین و بی‌احترامی قرار گرفتیم و در آن مقطع، واکنش مؤثر و روشنی دیده نشد.

باشگاه‌ها فقط مسئول نتیجه نیستند؛ مسئول پیامی هستند که به سکوها می‌دهند. وقتی مرز اخلاق شفاف ترسیم نشود، فردا همین رفتار، شدیدتر و گسترده‌تر تکرار خواهد شد. فوتبال ایران بیش از دفاع، به مسئولیت‌پذیری نیاز دارد. بی‌احترامی، با هر لهجه، از هر سکو و علیه هر فرد یا خانواده‌ای، محکوم است و اساساً نیازی به توجیه ندارد.

در شرایطی که مردم کشور با مشکلات و دغدغه‌های فراوانی دست‌وپنجه نرم می‌کنند، پرداختن و دامن‌زدن به چنین حاشیه‌هایی ارزش وقت و انرژی ندارد. فوتبال باید محل رقابت سالم، همدلی و احترام متقابل باشد، نه بستری برای نفرت و تحقیر.

در پایان، برای همه مردم ایران، با هر زبان و قومیت، آرزوی عاقبت‌به‌خیری دارم.

انتهای پیام/