گروهی از اخترشناسان دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا با استفاده از داده‌های تلسکوپ فضایی جیمز وب ناسا (JWST)، موفق به شناسایی اجرامی مرموز در اعماق کیهان شده‌اند که به دلیل ویژگی‌های غیرمنتظره خود شکننده‌های کیهان (Universe Breakers) نام گرفته‌اند.
به گزارش sciencedaily، یافته‌های تازه حاکی از آن است که این نقاط قرمز کوچک و کم‌نور، برخلاف تصور اولیه که آنها را کهکشان‌های اولیه و بالغ می‌دانستند می‌توانند گونه‌ای جدید از اجرام کیهانی باشند: ستاره‌های سیاه‌چاله‌ای.
بازنگری در درک کهکشان‌های نخستین
در نخستین داده‌های جیمز وب در سال ۲۰۲۲، تیمی بین‌المللی به سرپرستی پژوهشگران پن‌استیت، اجرامی بسیار کوچک و سرخ‌رنگ را شناسایی کرد که در ابتدا به‌عنوان کهکشان‌هایی بالغ در ۵۰۰ تا ۷۰۰ میلیون سال پس از مهبانگ معرفی شدند؛ موضوعی که نظریه‌های موجود درباره تکامل کهکشان‌ها را به چالش می‌کشید. اما مقاله‌ای که ۱۲ سپتامبر ۲۰۲۵ در نشریه Astronomy & Astrophysics منتشر شد، تبیین متفاوتی ارائه می‌دهد: این اجرام به جای کهکشان اجرامی ناشناخته‌اند که همچون ستاره‌هایی عظیم و کم‌حرارت به نظر می‌رسند، اما در واقع انرژی خود را از سیاه‌چاله‌های ابرپرجرم مرکزی دریافت می‌کنند.
یک ستاره سرد و غول‌آسا
به گفته جول لجا، استاد اخترفیزیک دانشگاه پنسیلوانیا و یکی از نویسندگان مقاله مشاهدات نشان داد برخی از این نقاط قرمز چنان جوّ گسترده‌ای دارند که نمی‌توان آنها را با ستاره‌های معمولی توضیح داد. او توضیح داد: در ابتدا تصور کردیم یک کهکشان کوچک پر از ستاره‌های سرد را می‌بینیم، اما در حقیقت تنها یک جرم غول‌آسا با پوششی از گاز سرد و کم‌نور بود.
این ویژگی سبب شد تا پژوهشگران آنها را به ستاره‌های سیاه‌چاله‌ای تشبیه کنند؛ اجرامی که در ظاهر همانند ستاره‌های کم‌جرم و سرد می‌درخشند اما انرژی آنها نه از همجوشی هسته‌ای بلکه از بلعیدن مواد پیرامونی توسط سیاه‌چاله‌های عظیم تأمین می‌شود.
کشف نمونه‌ای استثنایی
برای بررسی دقیق‌تر، تیم تحقیقاتی بین ژانویه تا دسامبر ۲۰۲۴ طی ۶۰ ساعت رصد با جیمز وب، طیف‌نگاری ۴۵۰۰ کهکشان دوردست را انجام دادند. در میان این داده‌ها جرمی شناسایی شد که به دلیل جرم بسیار زیاد، مورد توجه ویژه قرار گرفت و The Cliff نام گرفت. تحلیل طیفی نشان داد این جرم در حقیقت یک سیاه‌چاله ابرپرجرم است که با سرعت بسیار زیاد مواد اطراف خود را جذب کرده و در پیله‌ای از گاز هیدروژن داغ محصور شده است.
آنا د گراف، پژوهشگر مؤسسه ماکس پلانک و نویسنده مسئول مقاله گفت: ویژگی‌های افراطی The Cliff ما را وادار کرد مدل‌های پیشین را کنار بگذاریم و تبیین‌های کاملاً تازه‌ای ارائه کنیم.
سرنخ‌هایی از نوزادی سیاه‌چاله‌ها
سیاه‌چاله‌های ابرپرجرم معمولاً در مرکز کهکشان‌ها قرار دارند و تاکنون منشأ پیدایش آنها به‌روشنی مشخص نشده است. لجا معتقد است این ستاره‌های سیاه‌چاله‌ای می‌توانند نخستین مرحله از تولد همان سیاه‌چاله‌های عظیم باشند که امروزه در دل کهکشان‌ها مشاهده می‌شوند. به گفته او این اجرام در واقع موتور‌های پرقدرتی برای ساخت جرم هستند و می‌توانند توضیحی تازه برای رشد سریع سیاه‌چاله‌های اولیه و تحول کیهان در میلیارد سال نخست ارائه دهند.
راز‌های حل‌نشده کیهان
با وجود این پژوهشگران تأکید می‌کنند که این اجرام در فاصله‌ای بسیار دور و ابعادی بسیار کوچک قرار دارند و هنوز به داده‌های بیشتری برای تأیید این فرضیه نیاز است. لجا افزود: این بهترین مدلی است که تا امروز با داده‌ها سازگار است اما هنوز باید آن را تکمیل کنیم. جهان بسیار عجیب‌تر از آن است که تصور می‌کنیم و تنها می‌توانیم ردپای آن را دنبال کنیم.
انتهای پیام/
مسئولیت این خبر با سایت منبع و جامعه ورزشی آفتاب نو در قبال آن مسئولیتی ندارد. خواهشمندیم در صورت وجود هرگونه مشکل در محتوای آن، در نظرات همین خبر گزارش دهید تا اصلاح گردد.
آخرین اخبار ورزشی از فوتبال ایران و باشگاه های جهان را در سایت ورزشی آفتاب نو بخوانید
|
مطالب پیشنهادی از سراسر وب |
