به گزارش خبرنگاراجتماعی برنا (پرستوشیرمحمدی)، تاخیر در امر ازدواج در ایران به یکی از مهم‌ترین تحولات اجتماعی دهه‌های اخیر تبدیل شده است، پدیده‌ای که نه‌تنها سبک زندگی جوانان را دگرگون کرده، بلکه پیامد‌های گسترده‌ای در حوزه‌های روانی، اقتصادی، فرهنگی و جمعیتی به‌جا گذاشته است. بررسی آمار‌های رسمی نشان می‌دهد که میانگین سن ازدواج در کشور طی دو دهه گذشته به‌طور مستمر افزایش یافته و فاصله بین بلوغ جنسی تا تشکیل خانواده به شکل نگران‌کننده‌ای گسترش یافته است.
در شرایطی که ازدواج برای بسیاری از جوانان به یک دغدغه جدی تبدیل شده، خبرنگار برنا به سراغ جوانان مجرد رفته تا از نگاه آنان به مسائل مختلف پیرامون ازدواج بپردازد.
مزایا ومعایب ازدواج درسن جوانی
سوگل فدوی ۲۶ ساله درمورد مزایا ومعایب ازدواج درسن جوانی، می‌گوید: هرچه سن بالاتر می‌رود، معیار‌ها و سخت‌گیری‌ها بیشتر می‌شود، در جوانی پذیرش بیشتری وجود دارد و افراد راحت‌تر با شرایط کنار می‌آیند .
عرفان نوروز زاده ۳۱ ساله کارشناس حقوق دراین راستا می‌گوید: جوانان در این سن با احساسات قوی‌تری تصمیم می‌گیرند، کمتر سختگیری می‌کنند و سریع‌تر عاشق می‌شوند. اما همین احساس‌گرایی می‌تواند باعث شود تصمیمات غیرمنطقی گرفته شود و تجربه کم، مسیر زندگی را با چالش‌هایی همراه کند.
مانع اصلی به نام مسائل مالی ومسکن
سوگل درمورد مشکلات مالی و مسکن می‌گوید: مشکلات اقتصادی اصلی‌ترین مانع جوانان است و هزینه‌هایی مثل مسکن، شغل و درآمد پایین، بسیاری را از تصمیم برای ازدواج بازمی‌دارد وجوانان را می ترساند حتی به امرازدواج فکرکنند.
عرفان در این راستا بیان می‌کند: در جامعه امروز نبود شغل، درآمد کافی و نبود مسکن، ازدواج را به یک آرزوی دوردست یا حتی دست نیافتنی تبدیل کرده است.
توقعات مالی خانواده‌ها
عرفان درباره توقعات خانواده ها می‌گوید: توقعات مالی خانواده‌ها مانند مهریه‌های سنگین، جهیزیه‌های پرهزینه و مراسم‌های پرخرج نیز فشار مضاعفی بر جوانان وارد می‌کند که بسیاری از این سختگیری ها نیازنیست وباعث می شود پسران برای خواستگاری جلو نروند.
سوگل در این مورد می‌افزاید: توقعات مالی خانواده‌ها بیش از اندازه باشد، می‌تواند از همان ابتدا اختلاف و کدورت ایجاد کند یا حتی باعث به انجام نرسیدن امر ازدواج شود.
کمکی به اسم حمایت مالی خانواده و وام ازدواج
عرفان درمورد حمایت های لازم می‌گوید: بدون پشتوانه‌ها، ازدواج برای بسیاری از جوانان غیرممکن است. حتی با داشتن شغل، درآمد‌ها آن‌قدر پایین است که نمی‌توان بدون کمک‌های مالی، زندگی مشترک را آغاز کرد.
سوگل در این راستا بیان می‌کند: اگر حمایت مالی خانواده یا وام ازدواج وجود نداشته باشد، احتمالا بسیاری از جوانان هرگز توانایی ازدواج پیدا نمی‌کنند یا مجبور می‌شوند آن را سال‌ها به تعویق بیندازند.
پیدا کردن فردی هم فکر و هم دل
عرفان در موردپیدا کردن فرد مناسب خود بیان می‌کند:یکی ازدغدغه‌های مهم من پیدا کردن فردی همسو و هم نظربا خودم است که بتوانیم باهمدیگرزندگی مشرک بسازیم وبرمشکلات موجود غلبه کنیم.
سوگل در این راستا می‌افزاید: خیلی سخت شده که کسی را پیدا کنی که صادق و مسئولیت‌پذیر باشد. همین باعث شده اغلب دختران نگران باشند مبادا فرد مناسبی پیدا نشود.
ترس ازطلاق و شکت مانعی برای ازدواج
سوگل درمورد طلاق وشکست می‌گوید: گاهی که زندگی اطرافیانم را میبینم که به شکست منجر شده ،این ترس درونم به وجود می آید که شاید زندگی منم مانند انان شود اما براین حس غلبه می کنم زیرا برای شروع زندگی به نظرم موضوعات خیلی مهتر از این هست که بایدبه آن فکرکنم وتصمیم بگیرم.
عرفان دراین راستا می‌افزاید: ترس از طلاق یا شکست در زندگی مشترک، مانعی برای تصمیم‌گیری من نیست. واگر پیش بیاید عقیده دارم شکست بخشی از زندگی است و انسان باید آن را بپذیرد و از آن درس بگیرد.
نقش دولت ونهاد‌های اجتماعی در کاهش مشکلات ازدواج
سوگل در مورد نقش دولت ها می‌گوید: اول باید وضعیت اقتصادی و اشتغال درست شود. وقتی درآمد و شغل پایدار وجود داشته باشد، شادی و آرامش بیشتری در جامعه می‌آید و ازدواج هم ساده‌تر خواهد شد. در همین چارچوب، نقش دولت را در بهبود شرایط اقتصادی و نهاد‌های اجتماعی را در فرهنگ سازی بسیار جدی می‌دانم.
عرفان دراین راستا بیان می‌کند: ارائه مسکن، وام‌های کم بهره و مشوق‌هایی مانند هدیه ازدواج یا سفر‌های زیارتی، از جمله اقداماتی هستند که می‌توانند انگیزه ازدواج را در جوانان افزایش دهند. اگر شرایط مالی و اجتماعی بهبود یابد، جوانان با رغبت بیشتری به سمت ازدواج خواهند رفت.
ابراز نگرانی کارشناسان راجب آینده و جامعه
علیرضا شریفی یزدی، روان شناس اجتماعی درمورداینکه تغییرات ساختاری و نگرشی در جامعه، نقش مهمی در این روند ایفا کرده‌اند به خبرنگاربرنا می‌گوید: در گذشته ازدواج بیشتر در پاسخ به نیاز‌های اولیه افراد و در چارچوبی سنتی شکل می‌گرفت، استقلال فردی چندان معنا نداشت و زوج‌ها معمولا سال‌ها پس از ازدواج در خانه پدری زندگی می‌کردند تا به‌تدریج مستقل شوند، اما در جامعه امروز، نگاه به ازدواج دگرگون شده است. افراد دیگر صرفا به دنبال تشکیل خانواده نیستند، بلکه در پی یافتن همراهی هم‌سطح هستند، کسی که بتواند در مسیر رشد و ارتقا فردی و مشترک، هم قدم باشد. این تغییر نگرش، به‌ویژه در میان نسل جوان، باعث شده که ازدواج به مرحله‌ای بعد از تحصیل، تجربه‌های فردی و تثبیت موقعیت اجتماعی موکول شود.
شریفی یزدی افزایش سطح تحصیلات را یکی از عوامل اصلی بالا رفتن سن ازدواج می‌داند وبیان می‌کند: بر اساس یافته‌های روان‌شناسی، ازدواج‌های زیر ۲۵ سال برای مردان و زیر ۲۳ سال برای زنان، با احتمال بالای طلاق عاطفی و رسمی همراه است، از سوی دیگر، مسائل اقتصادی نیز به‌طور جدی در این روند دخیل‌اند. تورم، رکود، بیکاری، گرانی مسکن و عدم تطابق میان نیاز‌های جوانان و امکانات موجود، همگی موجب شده‌اند که بسیاری از افراد علیرغم تمایل، توانایی ازدواج نداشته باشند.
شریفی یزدی با اشاره به لایه‌ای ازجوامع که با وجود برخورداری از شرایط اقتصادی مناسب، باز هم ازدواج را به تعویق می‌اندازند، می‌گوید: این گروه، عمدتا از طبقه فرادست یا لایه بالای طبقه متوسط هستند که اهدافی، چون توسعه کسب‌وکار، سفر، تفریح و لذت‌های فردی را در اولویت قرار داده‌اند و ازدواج را مانعی برای تحقق این اهداف می‌دانند.
شریفی یزدی به تفاوت میان جوامع شهری و روستایی در زمینه سن ازدواج پرداخت ومی گوید: در کلان‌شهرهایی، چون تهران، مشهد، اصفهان و شیراز، سن ازدواج به‌مراتب بالاتر از شهر‌های کوچک و مناطق روستایی است. با این حال، آمار ازدواج‌های زیر ۱۵ سال نیز در کشور قابل‌توجه است و این تناقض، پیچیدگی‌های تحلیل اجتماعی را بیشتر می‌کند.
وی درموردافزایش بیش از حد سن ازدواج و تاثیربرکیفیت روابط زوجین، می‌افزاید: افزایش بیش از حد سن ازدواج، می‌تواند بر کیفیت روابط زوجین تاثیر منفی بگذارد. تجربه‌های متعدد، کاهش انگیزه، و تغییرات روحی و روانی در سنین بالا، از جمله عواملی هستند که همبستگی و چسبندگی عاطفی را کاهش می‌دهند. همچنین، این روند بر باروری نیز اثرگذار است، به‌طوری‌که فرصت فرزندآوری برای زنانی که در سنین بالا ازدواج می‌کنند، به‌شدت محدود می‌شود.
وی درپایان بیان می‌کند: کاهش نرخ ازدواج و زاد و ولد، چالش‌های جدی برای آینده جامعه ایران به همراه دارد. پیش‌بینی می‌شود که در صورت ادامه این روند، تا سال ۱۴۲۲ با جامعه‌ای پیر و کم‌جمعیت مواجه خواهیم شد و تا سال ۱۴۶۰، جمعیت کشور ممکن است به نصف کاهش یابد.
انتهای پیام/
مسئولیت این خبر با سایت منبع و جامعه ورزشی آفتاب نو در قبال آن مسئولیتی ندارد. خواهشمندیم در صورت وجود هرگونه مشکل در محتوای آن، در نظرات همین خبر گزارش دهید تا اصلاح گردد.
آخرین اخبار ورزشی از فوتبال ایران و باشگاه های جهان را در سایت ورزشی آفتاب نو بخوانید
|
مطالب پیشنهادی از سراسر وب |
