برخی آقایان از نوشتن برنامه و اجرا نکردن لذت می برند

حتی برنامه چهارم توسعه که به دهه ۱۳۸۰ برمی گردد، فقط ۲۰ تا ۳۰ درصد موفق بود و از ۸ درصد رشد پیش بینی شده، فقط ۳ الی ۴ درصد آن محقق شد. بنابراین اصلا مسئله ما اسنپ بک نیست. ریشه در جای دیگری خراب است.رخی آقایان از پول مردم و وقت مردم استفاده کرده و برنامه هایی می نویسند که حتی خود، قادر به اجرای آن نیستند. این نوع برنامه نویسی معنایی جز «آرزو نویسی» و «انشا نویسی» ندارد. تا وقتی این شیوه غلط ادامه دارد، تغییر شرایط ناممکن است.