وقتی اینترنت لوکس می‌شود؛ نابرابری دیجیتال در عصر اتصال

جامعه ورزشی آفتاب نو:

در دنیایی که اتصال به اینترنت به یکی از الزامات زندگی مدرن تبدیل شده، هنوز میلیون‌ها نفر در گوشه‌وکنار جهان برای دسترسی به آن هزینه‌ای چندبرابر دیگران می‌پردازند. بر اساس تازه‌ترین بررسی وب‌سایت Best Broadband Deals، شکاف قیمت اینترنت در کشور‌های مختلف به طرز شگفت‌انگیزی گسترده است؛ از ۲ دلار در ماه در سودان تا ۴۵۷ دلار در جزایر سلیمان در اقیانوس آرام.

 گران‌ترین و ارزان‌ترین اینترنت جهان

به گزارش برنا، مطابق داده‌های این گزارش، جزایر سلیمان با میانگین ماهانه ۴۵۷.۸۴ دلار، گران‌ترین اینترنت خانگی جهان را دارد؛ رقمی که برای بسیاری از کشور‌های توسعه‌یافته نیز غیرقابل‌تصور است. پس از آن، بوروندی در شرق آفریقا با ۳۰۴.۵۷ دلار و جزایر تورکس و کایکوس با ۲۱۲ دلار در رتبه‌های بعدی قرار گرفته‌اند.

در مقابل، سودان با میانگین ۲.۴۰ دلار در ماه، ارزان‌ترین اینترنت ثابت جهان را عرضه می‌کند. آرژانتین، بلاروس، اوکراین و مصر نیز در میان کشور‌های دارای اینترنت ارزان قرار دارند.

به‌طور میانگین، هزینه اینترنت ثابت در جهان حدود ۵۶ دلار در ماه است؛ اما در منطقه اقیانوسیه این رقم تقریباً دو برابر میانگین جهانی (۱۰۵ دلار) است. در عوض، کشور‌های عضو جامعه کشور‌های مستقل مشترک‌المنافع (CIS) با میانگین ۱۶.۴۶ دلار، ارزان‌ترین اینترنت جهان را دارند.

چرا این تفاوت فاحش وجود دارد؟

اختلاف چشمگیر در هزینه اینترنت، صرفاً به تفاوت درآمد کشور‌ها برنمی‌گردد. چند عامل کلیدی پشت این تفاوت نهفته است که به شرح زیر است:

جغرافیا و زیرساخت

در کشور‌های جزیره‌ای یا مناطق کوهستانی، توسعه فیبر نوری و خطوط زمینی بسیار پرهزینه است. به همین دلیل، کشور‌های کوچک اقیانوسیه یا آفریقا مجبورند بخش بزرگی از تجهیزات را وارد کرده و هزینه انتقال را به مصرف‌کننده منتقل کنند.

رقابت بازار و انحصار اپراتورها

بازار‌های محدود یا انحصاری معمولاً قیمت‌های بالاتری دارند. در مقابل، کشور‌هایی مانند اوکراین یا بلاروس که چند اپراتور رقیب فعال دارند، قیمت اینترنت را به‌شدت کاهش داده‌اند.

هزینه واردات و سیاست‌های دولتی

کشور‌هایی که تجهیزات مخابراتی را وارد می‌کنند، هزینه بالای گمرک و مالیات را به تعرفه نهایی اضافه می‌کنند. در مقابل، دولت‌هایی که یارانه یا تسهیلات واردات ارائه می‌دهند، می‌توانند قیمت را پایین نگه دارند.

نرخ ارز و تورم

در کشور‌هایی که ارزش پول ملی پایین است، بهای اینترنت به دلار ارزان‌تر به نظر می‌رسد، هرچند در واقع ممکن است برای مردم محلی همچنان گران باشد. نمونه بارز آن سودان است که سقوط ارزش پول ملی باعث شده هزینه دلاری اینترنت بسیار ناچیز به نظر برسد.

سیاست‌های توسعه‌ای و عدالت دیجیتال

برخی کشورها، مانند هند یا ترکیه، با سیاست‌های تنظیم‌گری فعال و حمایت از سرمایه‌گذاری داخلی، توانسته‌اند ضمن افزایش سرعت، هزینه اینترنت را در سطح پایینی نگه دارند.

نگاهی منطقه‌ای به قیمت‌ها

بررسی قیمت اینترنت در مناطق مختلف جهان نشان می‌دهد که دسترسی ارزان یا گران، تابعی از سیاست، جمعیت و توسعه زیرساخت‌هاست:

اروپا: بیشتر کشور‌های اروپایی قیمت اینترنتی بین ۲۰ تا ۴۰ دلار دارند؛ کشور‌هایی مثل لهستان و رومانی خدمات فیبرنوری باکیفیت را با کمترین قیمت ارائه می‌کنند.

آسیا: از ژاپن و کره جنوبی با زیرساخت‌های فوق‌سریع تا کشور‌های جنوب شرق آسیا با اینترنت‌های کند و گران، تنوع زیادی دیده می‌شود. میانگین قیمت در آسیا حدود ۳۹ دلار است.

آمریکای مرکزی و کارائیب: گران‌ترین منطقه جهان از نظر هزینه اینترنت؛ با میانگین بیش از ۱۰۵ دلار در ماه.

آفریقا: شکاف شدید میان شمال و جنوب قاره. کشور‌های شمالی مانند مصر قیمت‌های پایین دارند، در حالی که کشور‌های جنوب و شرق آفریقا مانند بوروندی و ماداگاسکار هزینه‌های بسیار بالا را ثبت کرده‌اند.

سرعت، کیفیت و ارزش واقعی

قیمت پایین همیشه به معنای اینترنت بهتر نیست. در کشور‌های توسعه‌یافته، اگرچه هزینه‌ها بالاتر است، اما سرعت، پایداری و خدمات مشتریان سطح بالاتری دارند. در مقابل، در کشور‌هایی که اینترنت ارزان است، کیفیت و پایداری شبکه اغلب پایین‌تر است.

برای مثال، میانگین هزینه اینترنت در آمریکا حدود ۶۷ دلار در ماه است، اما با سرعتی چندین برابر بیشتر از کشور‌هایی که اینترنت ارزان دارند. در برخی کشور‌های اروپای شرقی، قیمت پایین با کیفیت بالا ترکیب شده و مدل موفقی از توسعه متوازن را ارائه داده است.

پیامد‌های اقتصادی و اجتماعی

تفاوت نجومی در قیمت اینترنت پیامد‌هایی فراتر از مصرف فردی دارد:

افزایش شکاف دیجیتال جهانی: میلیون‌ها نفر به دلیل گرانی اینترنت از آموزش آنلاین، فرصت‌های شغلی و خدمات دولتی محروم می‌مانند.

کاهش رقابت اقتصادی: شرکت‌های فناوری و استارتاپ‌ها در کشور‌هایی با اینترنت گران توان رقابت ندارند.

محدود شدن نوآوری و سرمایه‌گذاری: سرمایه‌گذاران خارجی تمایلی به ورود به بازار‌هایی با هزینه بالای ارتباطات ندارند.

افزایش مهاجرت دیجیتال: نخبگان و متخصصان فناوری به کشور‌هایی با زیرساخت‌های بهتر و ارزان‌تر مهاجرت می‌کنند.

راهکار‌ها برای کاهش شکاف قیمتی

کارشناسان حوزه ارتباطات مجموعه‌ای از سیاست‌ها را برای بهبود وضعیت پیشنهاد می‌کنند:

توسعه زیرساخت‌های مشترک میان اپراتورها برای کاهش هزینه سرمایه‌گذاری

اعطای یارانه دولتی به مناطق کم‌برخوردار برای گسترش عدالت ارتباطی

افزایش رقابت با حذف انحصار‌ها و مقررات دست‌وپاگیر

استفاده از فناوری‌های ترکیبی و ارزان‌تر مانند شبکه‌های بی‌سیم یا فیبر اشتراکی در مناطق روستایی

کاهش مالیات و تعرفه‌های ارتباطی به‌ویژه در کشور‌های درحال‌توسعه

گزارش‌های جهانی از جمله مطالعات Best Broadband Deals و Cable.co.uk نشان می‌دهد که اینترنت، برخلاف تصور اولیه، هنوز کالایی لوکس در بسیاری از نقاط جهان است. در حالی که کشور‌های توسعه‌یافته با سرعت‌های بالا و قیمت منطقی به زندگی دیجیتال متصل‌اند، در گوشه‌هایی از دنیا هزینه یک ماه اینترنت معادل درآمد چند ماه یک خانواده است.

شکاف قیمتی میان ۲ دلار در سودان و ۴۵۷ دلار در جزایر سلیمان نه‌تنها نماد نابرابری اقتصادی، بلکه نشانه‌ای از شکاف دیجیتال جهانی است؛ شکافی که آینده توسعه، آموزش و عدالت اجتماعی را رقم می‌زند.

انتهای پیام/

منبع خبر


مسئولیت این خبر با سایت منبع و جامعه ورزشی آفتاب نو در قبال آن مسئولیتی ندارد. خواهشمندیم در صورت وجود هرگونه مشکل در محتوای آن، در نظرات همین خبر گزارش دهید تا اصلاح گردد.

آخرین اخبار ورزشی از فوتبال ایران و باشگاه های جهان را در سایت ورزشی آفتاب نو بخوانید

مطالب پیشنهادی از سراسر وب

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

کد امنیتی *

advanced-floating-content-close-btn
advanced-floating-content-close-btn