علی انصاریان چهره فقید، خوش‌خنده و فراموش‌نشدنی فوتبال ایران اواسط دهه ۹۰ وارد چرخه بازیگری و تهیه‌کنندگی در سینما شده بود؛ تصمیمی که تعجب خیلی‌ها را در پی داشت.
انصاریان ۲۴ مهر سال ۹۴ مصاحبه‌ای ورزشی- سینمایی با ما کرد که جذابیت فراوانی داشت و بد نیست به خلاصه آن دوباره نگاه کنیم:
- سینما را با مسعود کیمیایی شناختم. قیصر و گوزن‌ها را هر کدام ۲۰ بار دیدم. از همان بچگی عاشق سینما بودم.
- من روشنفکر نیستم و نمی‌توانم ادای روشنفکرها را هم در بیاورم. اگر هم وارد عرصه سینما شدم و فیلم تهیه می‌کنم، دلم می‌خواهد فیلم‌های صادقانه بسازم.
- در فوتبال ایران نباید دنبال قیصر باشید چون قیصر نداریم اما تا دلتان بخواهد در این فوتبال برادران آب منگل (کاراکترهای منفی فیلم قیصر) پیدا می‌کنید.
- با پژمان جمشیدی رفیق صمیمی هستیم و مطمئن باشید به همدیگر حسادت نمی‌کنیم. البته پژمان آدم شیرینی است اما من هرگز شیرینی‌های او را ندارم.
- سال اولی که من و پژمان جمشیدی به پرسپولیس رفتیم، بازیکنان قدیمی این تیم در جریان تمرین نفرات خودی را مقابل چشم ۵۰۰۰ نفر می‌زدند اما خجالت می‌کشیدیم اعتراض کنیم. من و علی کریمی یک سال برای بازیکنان بزرگتر توپ می‌آوردیم تا تمرین شوت‌زنی کنند. باور کنید اولین بار که می‌خواستم بازوبند کاپیتانی پرسپولیس را ببندم خجالت می‌کشیدم.
- نسل قبل از ما در پرسپولیس به هیچ بازیکن جدیدی رحم نمی‌کرد و طوری ما را می‌زدند که علی پروین اعلام کرد بستن قلم‌بند در تمرین اجباری است. برای ماندن در این تیم باید مثل تکاور می‌جنگیدیم.
- این روزها (منظور علی انصاریان مهر ۱۳۹۴ بود) همه سوگوار از دست دادن هادی نوروزی هستیم ولی متاسفانه خیلی از افرادی که می‌آیند و با خانواده هادی عکس می‌گیرند، دنبال سو استفاده از این تصاویر و مشهور کردن خودشان هستند.
مسئولیت این خبر با سایت منبع و جامعه ورزشی آفتاب نو در قبال آن مسئولیتی ندارد. خواهشمندیم در صورت وجود هرگونه مشکل در محتوای آن، در نظرات همین خبر گزارش دهید تا اصلاح گردد.
آخرین اخبار ورزشی از فوتبال ایران و باشگاه های جهان را در سایت ورزشی آفتاب نو بخوانید
|
مطالب پیشنهادی از سراسر وب |
