ایران با نسل دهه‌هشتادی درخشان‌تر از همیشه/ قهرمانان کاروان امید را رها نکنید | اخبار ورزشی

به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری دانشجو، ایران با درخشش نسل دهه‌هشتادی‌ها در بازی‌های آسیایی جوانان بحرین، جایگاه چهارم قاره را از آن خود کرد؛ افتخاری که می‌تواند نقطه عطفی در تاریخ ورزش کشور باشد.

آخرین تجربه بزرگ ورزش ایران در قاره کهن، بازی‌های آسیایی هانگژو چین در رده بزرگسالان بود که در آن تیم ملی ایران با کسب ۱۳ مدال طلا در مکان هفتم جدول توزیع مدال‌ها ایستاد؛ پایین‌تر از چین، ژاپن، هند، کره‌جنوبی، ازبکستان و تایپه. بسیاری از مدیران ورزشی کشور گمان می‌کردند که رسیدن به رتبه‌ای بالاتر از هفتم در آسیا تقریباً غیرممکن است؛ اما جوانان ایران در منامه نشان دادند سقف موفقیت ورزش ایران هنوز شکافته نشده است.

در پایان رقابت‌ها، تیم ایران با کسب ۲۲ مدال طلا، ۱۸ نقره و ۳۶ برنز در مجموع ۷۶ مدال رنگارنگ، پس از چین، ازبکستان و قزاقستان در رده چهارم ایستاد. این دستاورد نه‌تنها نشان از استعداد‌های تازه دارد، بلکه ثابت می‌کند نسل جدید ورزشکاران ایرانی، به‌ویژه دهه‌هشتادی‌ها، ظرفیت تبدیل شدن به قهرمانان بزرگسال آسیا را دارند.

اما نگرانی اصلی از همین‌جا آغاز می‌شود؛ سرنوشت این قهرمانان جوان پس از بازگشت از بحرین چیست؟ در سال‌های گذشته بار‌ها شاهد بوده‌ایم که موفقیت‌های درخشان در رده‌های سنی، در سطح بزرگسالان تکرار نشده‌اند. نمونه بارز آن، تیم‌های والیبال نوجوانان و جوانان ایران بودند که با وجود چندین قهرمانی جهانی، نتوانستند در سطح بزرگسالان تداوم داشته باشند.

این تجربه تلخ نباید در مورد کاروان امید بحرین تکرار شود. مدیران ورزش کشور باید به‌صورت سیستماتیک از استعداد‌های دهه‌هشتادی در رشته‌های تیمی و انفرادی حمایت کنند؛ حتی از آنهایی که در این دوره مدال نگرفتند، اما استعداد بالقوه دارند.

این جوانان می‌توانند در بازی‌های آسیایی بزرگسالان ۲۰۳۰ دوحه و ۲۰۳۴ ریاض، همان مسیر موفقیت را تکرار کرده و افتخار دیگری برای ایران رقم بزنند.

قهرمانان کاروان امید را تنها نگذارید؛ اجازه دهید دهه‌هشتادی‌ها با تداوم حمایت، امید را به ورزش ایران هدیه کنند.