ندا شهسواری؛ روایت استمرار و ماندگاری در اوج | افرا ورزش

حامد اسماعیلی – افرا ورزش: قهرمانی تنها زاییده سرعت، قدرت یا تکنیک نیست بلکه گاهی ثمره‌ مسیری است که هر روز تکرار می‌شود: استمرار.

ندا شهسواری سال‌هاست که این انتخاب را، با سکوتی حرفه‌ای و ثباتی کم‌نظیر، از دل رقابت‌های سخت بین‌المللی تا لحظات زیبای المپیک تکرار کرده است.

طلای انفرادی زنان در بازی‌های همبستگی کشورهای اسلامی ۲۰۲۵ در ریاض، صرفاً یک «مدال» نیست؛ اثباتی است بر اینکه ماندن در اوج، دشوارتر ــ و ارزشمندتر ــ از رسیدن به اوج است.

حضور در سه المپیک اتفاقی است؟

ورود ندا شهسواری به صحنه جهانی اتفاق یک‌باره نبود. او در مسیری فرساینده، پله پله موقعیت خود را در تنیس روی میز آسیا تثبیت کرد تا جایی که سه حضور در معتبرترین میدان ورزشی جهان را در کارنامه دارد.

چه کسی قادر است حضور ندا شهسواری در سه المپیک لندن ۲۰۱۲، ریو ۲۰۱۶ و پاریس ۲۰۲۴ را به بخت و اقبال ربط دهد و از ایستادگی او به سادگی گذر کند؟

حضور در یک المپیک برای بسیاری از ورزشکاران آرزو است؛ اما تکرار آن در سه دوره، آن‌ هم در رشته‌ای به‌شدت رقابتی مثل تنیس روی میز، نشان از ساختار قدرتمند ذهنی و سپری نامرئی در برابر عوامل موثر بیرونی دارد.

این ساختاری است که کمتر ورزشکاری تجربه‌اش می‌کند: ساختارِ ثبات، نظم، و نترسیدن از افت‌وخیز.

کامبک ریاض

در ۳۹ سالگی و در آستانه پایان چهارمین دهه، زمانی که بسیاری از رقبایش دهه دوم و سوم زندگی را پشت سر می‌گذارند – با آن قوای بدنی و شادابی فیزیکی – ندا با تکیه بر تجربه و هوش ورزشی، هنوز هم یک رقیب بزرگ است.

در فینال ریاض،ندا ابتدا برابر رقیب جوان و سرسخت سوری عقب افتاد و دو گیم اول را از دست داد. البته که در چنین شرایطی ورزشکارانی با تجربه کمتر فرو می‌ریزند و او نیز برخلاف جریان بازی، هیچ‌چیز را تمام‌شده ندانست.

بازگشت چهار گیمه او به بازی و پیروزی ۴–۲ در فینال، تصویری واضح از ذهن و جسمی است که سال‌ها در میدان‌های جهانی صیقل خورده.

به ندا نگاه کن

در ورزش زنان ایران، شخصیتی مانند شهسواری تنها یک ملی‌پوش باتجربه نیست؛ یک «نماد» است. کپی‌برداری از روی دست یا مسیر ندا، نه تنها عیب نیست که عین عقلانیت است.

ندا شهسواری را می‌توان در سه زمینه اصلی الگویی برای ورزشکاران جوان – در هر رشته‌ای و نه فقط تنیس روی میز – دانست:

• مسیر حرفه‌ای می‌تواند طولانی باشد. قرار نیست رسیدن به عدد سنی خاصی به معنای خروج باشد.

• دختر ورزشکار ایرانی می‌تواند در بلندمدت بدرخشد و نباید با چند سال موفق به مرز ارضا برسد

• موفقیت پایدار تنها متعلق به نسل جوان نیست. می‌توان در کرانه چهل سالگی هم بهترین بود

او برای دختران جوانی که وارد میدان می‌شوند، نمونه‌ای زنده از این حقیقت است که پیشرفت، حاصل برتری در یک مسابقه نیست؛ بلکه خود، یک زیست‌ِ روزانه است.

ریشه‌هایی قدرتمند ندا شهسواری

شهسواری، دختر کرمانشاه، با تجربه حضور در مسابقات قهرمانی جهان، مسابقات قهرمانی آسیا، بازی‌های آسیایی و ده‌ها رویداد رده‌بالای بین‌المللی، چیزی فراتر از آمار و مدال ساخته است:

یک شخصیت ورزشی با هویت پایدار، که طی سال‌ها نه در حد یک «چهره»، بلکه به یک «معیار» تبدیل شده است؛ معیاری برای ثبات، برای نظم، و برای اینکه ورزش حرفه‌ای فقط با استعداد پیش نمی‌رود، بلکه با تداوم معنا پیدا می‌کند.

در ورزش، دوران اوج معمولاً کوتاه است. اما شهسواری به نقطه‌ای رسیده که سرعت فکر، مهارت دست، و بلوغ ذهنی در او همگی هم‌زمان در وضعیتی ایده‌آل قرار دارند.

طلای ریاض تنها یک عنوان نیست؛ نشانه‌ای است از اینکه مسیر او، بر خلاف منطق رایج سن و سال، نه رو به فرود، بلکه در تعادلی چشمگیر و کمیاب قرار دارد.

مورد اسرارآمیز و پنهان ندا

ندا شهسواری امروز، صرفاً یک قهرمان مسابقات همبستگی کشورهای اسلامی یا المپینی برای همه دوران‌ها نیست.

او یادآوری زنده‌ای است از اینکه می‌توان به مسیر وفادار ماند و با تداوم، حتی در مرز خروج از ورزش قهرمانی، هنوز بهترین نسخه خود بود.

در میان همه فراز و نشیب‌ها، او هنوز همان چیزی است که بهترین ورزشکاران جهان را تعریف می‌کند: ترکیب اراده، استقامت، و عشق به رقابت.

این سومی، مورد اسرارآمیز و پنهان ندا و بسیاری از ورزشکاران موفق دنیا محسوب می‌شود. تا زمانی قدرت پیشرفت داری که از رقابت، از بودن در میانه میدان، لذت ببری، بدون این که مهم باشد برنده‌ای یا بازنده.

لینک کوتاه : https://afravarzesh.ir/?p=106752