منتقد سرشناس آمریکایی، راجر ایبرت، پس از دو ساعت تماشای (Caligula) سالن سینما را ترک کرد و در نقدی تند آن را «سینمایی بیمارگونه و افسرده‌کننده» توصیف کرد؛ فیلمی که بعدها به‌رغم نقدهای منفی، به اثری کالت بدل شد.
فیلم تاریخی (Caligula) به کارگردانی تینتو براس و تهیه‌کنندگی باب گوچیونه، مالک مجله Penthouse، در سال ۱۹۷۹ در اروپا و ۱۹۸۰ در آمریکا اکران شد. این اثر با حضور بازیگران بزرگی چون مالکوم مک‌داول، هلن میرن، جان گیلگاد و پیتر اوتول ساخته شد، اما به دلیل تدوین‌های متعدد و افزودن صحنه‌های صریح بدون اطلاع کارگردان، به اثری آشفته و جنجالی تبدیل شد.
ایبرت در نقد خود نوشت: «Caligula نه هنر است، نه سینما. بلکه تجربه‌ای بیمارگونه و افسرده‌کننده است.» او تأکید کرد که فیلم هیچ‌گونه لذت یا سرزندگی در نمایش روابط انسانی ندارد و تنها «سفری تهوع‌آور به تخیلات پست و غم‌انگیز» است. ایبرت پس از دو ساعت سالن را ترک کرد و به فیلم امتیاز صفر داد.
با وجود این نقدهای کوبنده، (Caligula) به مرور زمان در میان برخی مخاطبان به اثری کالت بدل شد. این فیلم الهام‌بخش موجی از آثار استثمارگرایانه درباره امپراتوران روم شد و در بازار ویدئوی خانگی جایگاه ویژه‌ای یافت. در سال ۲۰۲۳ نسخه‌ای موسوم به (Ultimate Cut) با تدوین تازه منتشر شد که نقدهای مثبت‌تری دریافت کرد و توانست امتیاز ۶۶ درصد در Rotten Tomatoes کسب کند؛ هرچند همچنان به‌عنوان اثری بحث‌برانگیز باقی مانده است.
فیلم (Caligula) نمونه‌ای شاخص از برخورد میان هنر، استثمار و جنجال در سینمای دهه ۸۰ میلادی است؛ اثری که منتقدان آن را «فاجعه‌ای پرهزینه» می‌دانستند اما در حافظه فرهنگی به‌عنوان یکی از بدنام‌ترین فیلم‌های تاریخ باقی مانده است.
مسئولیت این خبر با سایت منبع و جامعه ورزشی آفتاب نو در قبال آن مسئولیتی ندارد. خواهشمندیم در صورت وجود هرگونه مشکل در محتوای آن، در نظرات همین خبر گزارش دهید تا اصلاح گردد.
آخرین اخبار ورزشی از فوتبال ایران و باشگاه های جهان را در سایت ورزشی آفتاب نو بخوانید
|
مطالب پیشنهادی از سراسر وب |
