تازهترین تجزیه و تحلیل سنگ و غبار سیارک بننو که به زمین آورده شده است، نشان میدهد این جرم باستانی حاوی واحدهای سازنده حیات، از جمله اسیدهای آمینه و بازهای نوکلئوتیدی است. پژوهشگران میگویند این مولکولهای پیشزیستی در بدنه مادرِ سیارک و در حضور آب مایع و آمونیاک شکل گرفتهاند؛ یافتهای که فرضیه انتقال مواد پایهای حیات از اجرام آسمانی به زمین را بیش از پیش تقویت میکند.
به گزارش «فیز دات ارگ» (Phys.Org)، یکی از زیباترین نظریهها درباره منشا حیات بر روی سیاره ما این است که پیدایش آن با یک «انتقال» از فضا آغاز شده است. این ایده بیان میکند که مولکولهای پیشزیستی، واحدهای سازنده حیات، توسط سیارکها یا دیگر اجرام آسمانی به اینجا منتقل شدهاند. اگرچه این مولکولها در نمونههای شهابسنگی که بر زمین سقوط کردهاند پیدا شدهاند؛ اما این یافتهها همواره با احتمال آلودگی از محیط زمین پیچیده شدهاند.
اما اکنون این واحدهای سازنده در یک سیارک باستانی که از اثرات محیطی زمین مصون مانده، یافته شدهاند. این سیارک «بننو» (Bennu) نام دارد؛ جرمی ابتدایی که از زمان تولد منظومه خورشیدی ما حدود ۴.۶ میلیارد سال پیش تغییر چندانی نکرده است. بننو آخرین بار در سال ۲۰۲۰ از کنار ما گذشت، زمانی که یک فضاپیمای ناسا بر سطح آن فرود آمد، نمونههایی را برداشت و آنها را به زمین بازگرداند.
تجزیه و تحلیل نمونههای بننو
در یک تجزیه و تحلیل جدید از سنگ و غبار بننو که نتایج آن در مجله «مقالات آکادمی ملی علوم ایالات متحده آمریکا» منتشر شده است، پژوهشگران وجود ۱۴ اسید آمینه را که پیشتر در تجزیه و تحلیلهای نمونههای بننو نیز یافت شده بود، تایید کردند و همچنین به طور مقدماتی ردهایی از تریپتوفان را شناسایی کردند. این اسید آمینه تاکنون هرگز به صورت قطعی در مواد فرازمینی یافت نشده بود. تیم پژوهشی همچنین پنج نوکلئوباز (اجزایی که RNA و DNA را تشکیل میدهند) شناسایی کرد. این بدان معناست که هم واحدهای سازنده پروتئینها (اسیدهای آمینه) و هم نقشه ژنتیکی (نوکلئوبازها) در یک مکان یافت شدهاند.
اما این مولکولهای پیشزیستی چگونه به آنجا رسیدهاند؟ پاسخ، به گفته دانشمندان، «آب مایع» و «واکنشهای شیمیایی» است. آنها پس از یافتن مقدار زیادی فیلوسیلیکات (مواد معدنی شبیه رس) در نمونهها که تنها زمانی شکل میگیرند که سنگ در معرض آب قرار گیرد، به این نتیجه رسیدند. آب مایع باید در گذشتههای دور در داخل بدنه مادرِ این سیارک وجود داشته باشد. تیم پژوهشی معتقد است که این آب احتمالا حاوی آمونیاک بوده که به عنوان کاتالیزور عمل کرده و اسیدهای آمینه و بازهای نوکلئوتیدی را از مواد سادهتر بینستارهای ساخته است.
انتقال کیهانی
دانشمندان در این پژوهش اظهار کردند: «یافتههای ما شواهد موجود را گسترش میدهد که نشان میدهد مولکولهای آلی پیشزیستی میتوانند در داخل اجرام سیارهای ابتداییِ در حال شکلگیری ایجاد شوند و از طریق برخوردها به زمین اولیه و دیگر اجرام منظومه خورشیدی منتقل شوند و احتمالا در پیدایش حیات نقش داشته باشند».
این پژوهش قطعه قانع کننده دیگری از جورچین نظریهای است که میگوید حیات بر روی سیاره ما از آنچه در زمین وجود داشته آغاز نشده است؛ بلکه شاید توسط موادی که از ورای ستارگان آمدهاند بذرپاشی شده باشد.
حقایقی مربوط به بننو
بننو سیارکی کوچک و نزدیک به زمین است که تقریبا هر شش سال از نزدیکی زمین عبور میکند. این سیارک هدف مأموریت «اُسیریس-رِکس» (OSIRIS-REx) ناسا برای جمعآوری نمونه و بازگرداندن آن به زمین بود. بننو یک سیارک غنی از کربن است که پهنای آن در استوایش حدود یکسوم مایل (نیم کیلومتر) است.
به عنوان یادگاری باستانی از نخستین روزهای منظومه خورشیدی، سیارک بننو بیش از ۴٫۵ میلیارد سال تاریخ را پشت سر گذاشته است. دانشمندان بر این باورند که تنها حدود ۱۰ میلیون سال پس از شکلگیری منظومه خورشیدی، ترکیب امروزی بننو شکل گرفته بود.
طرح هنری از بننو (منبع: مرکز پروازهای هوایی گادرد، ناسا )
خاستگاه نام
نام اولیه بننو ۱۹۹۹ RQ۳۶ بود. نام «بننو» که برگرفته از یک ایزد مصری باستان است، در سال ۲۰۱۳ توسط یک پسر ۹ ساله به نام مایکل پوزیو از کارولینای شمالی انتخاب شد؛ او در یک رقابت نامگذاری برنده شد.
امکان زیست
به نظر نمیرسد بننو شرایط لازم برای حیات به شکلی که ما میشناسیم داشته باشد. دمای سطح آن از حدود ۱۱۶ درجه سانتیگراد تا ۱۰۰ درجه زیر صفر متغیر است. ازآنجا که هیچ فشار جویای وجود ندارد، آب مایع نمیتواند بر سطح یا در زیر سطح آن پایدار بماند.
سطح و اتمسفر
بنو در دسامبر ۲۰۱۸ زمانی که فضاپیمای «اُسیریس-رِکس» (OSIRIS-REx) ناسا برای نمونهبرداری به این سیارک رسید دانشمندان را شگفتزده کرد. تیم ماموریت با سطحی پوشیده از سنگها و تختهسنگهای بزرگ روبهرو شد که پهنای برخی از آنها به ۲۲ متر میرسید. همچنین بیش از ۳۰۰ مورد پرتاب ذرات سنگی از سطح سیارک مشاهده شد؛ برخی از این ذرات به فضا گریختند، برخی برای مدت کوتاهی در مدار سیارک چرخیدند و بیشترشان دوباره بر سطح آن فرود آمدند.
بننو جاذبه کافی برای داشتن اتمسفر ندارد.
مسئولیت این خبر با سایت منبع و جامعه ورزشی آفتاب نو در قبال آن مسئولیتی ندارد. خواهشمندیم در صورت وجود هرگونه مشکل در محتوای آن، در نظرات همین خبر گزارش دهید تا اصلاح گردد.
آخرین اخبار ورزشی از فوتبال ایران و باشگاه های جهان را در سایت ورزشی آفتاب نو بخوانید
|
مطالب پیشنهادی از سراسر وب |
