راز محبوبیت حضرت ام‌البنین و عباس (ع)

آفتاب نو– ام‌البنین، فاطمه بنت حزام، از خانواده‌ای شجاع و دلیر بود. شجاعت و وفاداری در خون خانواده او جریان داشت و در وجود او نیز زنده بود. پس از شهادت حضرت زهرا (س)، امام علی (ع) نیاز به همسری داشت که دلیر و وفادار باشد. برادرش عقیل، فاطمه کلابیه را برای امام انتخاب کرد. او وارد خانه علی (ع) شد و آرامش و مهربانی به خانه آورد.

روز نخست ورود او، حسن و حسین علیهماالسلام بیمار بودند.‌ام‌البنین بدون درنگ کنار آنان نشست و با دستان مهربان، دل‌های کودکان را آرام کرد. محبت او جای خالی مادر را پر کرد و خانه ابوطالب دوباره سرشار از آرامش شد. از همان روز، مهربانی و دلسوزی او زبانزد اهل بیت و نزدیکان شد.

مدتی بعد، نام خود را به «ام‌البنین» تغییر داد. نمی‌خواست یاد حضرت زهرا (س) در ذهن فرزندان تداعی شود و درد فقدان بیشتر شود. محبت او محدود به فرزندان خود نبود. فرزندان حضرت زهرا (س) را بر فرزندان خود مقدم می‌داشت. این عشق، نشانه ایمان و تقوای عمیق او بود و نشان داد که ولایت و اهل‌بیت، بالاترین ارزش در زندگی اوست.

ثمره زندگی مشترک او با امام علی (ع)، چهار پسر رشید بود. حضرت عباس، عبدالله، جعفر و عثمان. هر چهار فرزند، نماد شجاعت و وفاداری بودند. روز عاشورا، در رکاب امام حسین (ع) جان خود را فدا کردند. حضرت عباس، قمر بنی‌هاشم، همواره در خط مقدم بود و به دلیل شجاعت و وفاداری‌اش به عنوان باب‌الحوائج شناخته شد. مردم در سختی‌ها و گرفتاری‌ها به او توسل می‌کنند و حاجاتشان برآورده می‌شود.‌ام‌البنین پس از واقعه عاشورا، صحنه‌ای از صبر و بصیرت را به نمایش گذاشت. وقتی خبر شهادت چهار فرزندش رسید، تنها پرسید: «حال امام حسین (ع) چگونه است؟» و گفت: «اگر حسین زنده باشد، شهادت فرزندانم اهمیتی ندارد.» این جمله، عمق عشق او به اهل‌بیت، ولایت مداری و ایمان راسخش را نشان می‌دهد. او درک می‌کرد که حفظ حریم اهل‌بیت، بالاترین وظیفه است و جان فرزندانش در این مسیر، سرمایه‌ای ارزشمند محسوب می‌شود.

محبوبیت حضرت عباس (ع) و مادرش‌ام‌البنین (س) تنها به قدرت و شجاعتشان محدود نمی‌شود. هر نگاه به دستان قطع شده عباس و ایثار او در روز عاشورا، قلب‌ها را به لرزه درمی‌آورد و اشک‌ها را جاری می‌سازد. مردم برای رفع مشکلات و گرفتاری‌هایشان به یاد او می‌افتند و با توسل به باب‌الحوائج، گره از زندگی خود باز می‌کنند. این محبوبیت، حاصل تربیت دقیق و عشق بی‌پایان‌ام‌البنین است؛ مادری که از کودکی، شجاعت، وفاداری و عشق به امام حسین (ع) را در وجود فرزندش نهادینه کرد.

شجاعت و غیرت‌ام‌البنین مثال زدنی بود. او در برابر دشمنان اهل‌بیت ترسی به دل راه نداد. داغ از دست دادن چهار فرزند را با صبر و بردباری تحمل کرد. وقتی حضرت زینب (س) سپر خونین حضرت عباس را به او نشان داد، بی‌هوش شد. اما دوباره برخاست و نوحه‌خوانی را آغاز کرد. مردم مدینه برای شنیدن نوحه‌های جان‌سوز او گرد می‌آمدند و اشک می‌ریختند. نوحه‌های او به نوعی اعلام وفاداری و زنده نگه داشتن عاشورا بود.

اهمیت حضرت‌ام‌البنین فراتر از مادری بود. او نماد صبر، شجاعت، ایمان و وفاداری به اهل‌بیت شد. فرزندان او، در رکاب امام حسین (ع) به شهادت رسیدند و یادشان جاودان شد. او نشان داد که محبت و عشق به اهل‌بیت، بالاترین ارزش زندگی است و مادران می‌توانند با تربیت درست، فرزندانی عاشق و وفادار بسازند.‌ام‌البنین همچنین الگوی مادران شهیدپرور شد. او با اخلاق و منش والای خود، فرزندانی تربیت کرد که در رکاب سرور و سالار شهیدان، به درجه رفیع شهادت رسیدند. حضرت عباس، فرزند بزرگ او، باب‌الحوائج و پناه عاشقان شد. مردم در سختی‌ها و گرفتاری‌ها به او توسل می‌کنند. ذکر نام حضرت عباس، همراه با توسل به مادرش‌ام‌البنین، گره‌گشای بسیاری از حاجات است.

مزار‌ام‌البنین در قبرستان بقیع، در غربت مدینه، همچون نگینی در دل خاک می‌درخشد. سکوت بقیع با یاد او و فرزندان شهید پر از عظمت و حسرت است. هر سنگ و هر خاک، روایتگر داغ و فداکاری این مادر بزرگوار است. حضور او یادآور شجاعت، صبر و وفاداری به اهل‌بیت و الهام‌بخش عاشقان ولایت است.

پس از عاشورا،‌ام‌البنین با برپایی مجالس سوگواری در خانه‌اش، یاد و خاطره فرزندانش و امام حسین (ع) را زنده نگه داشت. زنان و مردان بنی‌هاشم در این مجالس گرد هم می‌آمدند. نوحه‌سرایی او، یادآور مصیبت عاشورا و جلوه‌ای از وفاداری مادرانه بود.‌ام‌البنین، مادری عاشق و وفادار، الگوی مادران جهان اسلام شد. او به ما آموخت که عشق به اهل‌بیت و ولایت، ارزشمندترین سرمایه زندگی است. صبر، شجاعت، بصیرت و ایثار او در تاریخ ثبت شد و نسل‌ها از آن درس گرفتند.

در سالروز وفات او، یاد و خاطره این بانوی بزرگوار گرامی داشته می‌شود. مادری که چهار فرزند رشید را در راه حق فدا کرد و نام و یادش تا ابد با عاشقان اهل‌بیت همراه خواهد بود. او گره‌گشای دل‌های عاشقان و چراغ راه مادران است. یاد او، یاد شجاعت، صبر و وفاداری به امام و اهل‌بیت است و تا ابد در تاریخ اسلام باقی خواهد ماند.

منبع: فارس