استقلال در در آخرین مسابقه هفته سیزدهم انگیزههای زیادی داشت تا با پیروزی مقابل ملوان، موقعیت خود به عنوان اصلیترین رقیب صدرنشین را حفظ و در کورس بالای جدول، الزام حفظ سه امتیازهای خانگی را رعایت کرده باشد.
استقلال با همان سیستم و ترکیب همیشگی آمد و در نیمه اول به گل برتری هم رسید اما در نیمه دوم، گلی خورد که دیگر تا پایان مسابقه نتوانست آن را جبران کند. به طور معمول وقتی تیمی گل میخورد و با آن گل، پیروزی را از دست می دهد، به خصوص وقتی که آن تیم میزبان باشد و در کورس مدعیان، این مربی است که بیش از همه ناراحت میشود.
بازیکنی که با اخراج مقابل الوحدات در همین ورزشگاه شهر قدس، سه جلسه در آسیا محروم و کل دور برگشت لیگ قهرمانان را از دست داده بود که دیدیم چقدر برای آبیها و ساپینتو گران تمام شد. بدون او، استقلال دو بازی مساوی کرد و حالا باید برای صعود، حتما المحرق را در منامه ببرد.
این گل در لیگ برتر و در حضور کوشکی، داغ دل او و آبیها را تازه کرد. در هفته دوم و شروع همین فصل در همین ورزشگاه و همین نیمه سمت راست میدان -رو به دوربین- علیرضا کوشکی دقیقاً از همان نقطه زمین، با پای راست گل اول استقلال را به ذوب آهن زده بود! با آن گل، استقلال نیمه اول ۳-۱ بازنده به رختکن رفت و در نیمه دوم خود کوشکی دبل کرد و با گل ثانیههای وقتهای تلف شده رامین، آبیها ۳-۳ مساوی کردند.
درخشش کوشکی در همان مسابقه باعث دعوت او به تیم ملی و سپس حضور در تورنمنت کافا شد و دیدیم که در ادامه او چنان اعتماد به نفسی پیدا کرد که تبدیل به ستاره تاثیرگذار استقلال شد. در فیفادی های بعدی به تیم ملی دعوت و چنان جایگاه محکمی پیدا کرد که در غیابش آبی ها به مشکل خوردند. حالا علینژاد با تکرار همان گل در حضور کوشکی، داغ دل آبیها را تازه کرد!
اینجا را بخوانید: چرا استقلال زور شکار قو را در خانه نداشت؟
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰