باشگاه خبرنگاران جوان؛ اکبر باقری – انتخاب ثریا آقایی به عضویت کمیته بین‌المللی المپیک (IOC) نقطه‌عطفی تعیین‌کننده در رویکرد ایران به عرصه بین‌المللی است. این دستاورد، فراتر از افتخار یک رشته ورزشی، بیانگر تولد یک گفتمان جدید در دیپلماسی ورزشی جمهوری اسلامی ایران است.

آقایی، سومین ایرانی تاریخ و در عین حال، اولین زن ایرانی است که به این جایگاه می‌رسد. یک عضو پیش از انقلاب و عضو دیگر پس از انقلاب بود، اما رویکرد انتخاب ثریا بر اساس شایستگی‌های خالص ورزشی بنا شده است.

زهرا محمودوند یکی از پژوهشگران ورزش بانوان و مجری و خبرنگار ورزشی این اتفاق را فصل جدید از ورزش ایران می‌داند و معتقد است: انتخاب آقایی، یک استراتژی هوشمندانه از سوی کمیته ملی المپیک ایران را به نمایش می‌گذارد؛ استراتژی ورزش‌محوری. این اقدام، نشان می‌دهد که ایران در صحنه جهانی، اکنون می‌تواند از طریق زبان مشترک و بی‌غل‌وغش ورزش خود را معرفی کند. زبان ورزش، فارغ از مرز‌های سیاسی، زبانی جهانی، شفاف و انسانی است.

ثریا آقایی، که خود اولین المپین بدمینتون ایران است و اکنون با تلاشی مستمر در کادر فنی مربیگری می‌کند، نماد این رویکرد جدید است. حضور یک زن جوان، باوقار، فعال و اهل هنر، در ساختاری که پیش‌تر مردانه و سیاسی بود، مهم‌ترین پیام دیپلماتیک ما به جهان است: زن ایرانی، حضوری مؤثر، شایسته و مبتنی بر تخصص در عرصه جهانی دارد.

او تنها نماینده یک رشته نیست؛ او نماینده توانمندی‌های پنهان و بالقوه ورزش بانوان ایران است. او با تکیه بر سوابق قهرمانی و تعهدش به مربیگری، اثبات می‌کند که کرسی‌های بین‌المللی را باید نه با اتکا به مقام و مرتبه، بلکه با کوله‌باری از تجربه عملی و تعهد ورزشی تصاحب کرد.

وی در ادامه این انتخاب را یک پیام چند وجهی می‌داند و معتقد است: وجهه زن ایرانی در این انتخاب مشهود است و ثریا آقایی نماد زنی است که از دل ورزش برخاسته است. زنی فعال، دختر نجیب، دوست‌داشتنی و باوقار ورزش ایران، که تصویری جامع و چندوجهی از یک زن توانمند ایرانی را به دنیا معرفی می‌کند همچنین این انتخاب گفتاری از زبان ورزش بود که از طریق زبان مشترک و جهانی ورزش، نماینده‌ای زن را به مجامع عالی معرفی می‌کند تا از این بازوی قدرتمند برای دیپلماسی عمومی و شکستن کلیشه‌های بین‌المللی است. انتخاب آقایی نشان می‌دهد که مسیر ایران برای تعامل مؤثر با جهان، باید از طریق شایستگی‌های عینی و سرمایه‌های انسانی خود صورت گیرد. این کرسی، فرصتی طلایی برای نمایش توانمندی‌های بانوان ایران از طریق عرصه‌ای است که فراتر از اختلافات سیاسی می‌ایستد.