فیلم‌های رزمی از معدود زیرژانرهای اکشنی هستند که هم تاریخچه‌ای غنی دارند و هم سرگرم‌کننده‌اند. این فیلم‌ها که بر صحنه‌های اکشن از قبل طراحی شده و مبتنی بر انواع بی‌پایانی از هنرهای رزمی تمرکز دارند، برخی از بهترین فیلم‌های اکشن تاریخ سینما را رقم زده و طبیعتاً گاهی به تشکیل برخی از بهترین سه‌گانه‌های اکشن نیز منجر شده‌اند. سه‌گانه‌های کاملاً بی‌نقص در حوزه هنرهای رزمی چندان رایج نیستند، اما وجود داشته و از بخت خوش طرفداران ژانر رزمی، چند نمونه از بهترینِ بهترین‌ها همین حالا در دسترس هستند. این سه‌گانه‌ها می‌توانند کمدی باشند، مانند مجموعه مشهور Rush Hour، یا سه‌گانه‌ای کاملاً اکشن و به‌شدت دست‌کم‌گرفته‌شده، مانند مجموعه کلاسیک Water Margin. بدون مقدمه بیشتر این شما و این بهترین سه‌گانه‌های رزمی تاریخ سینما.

فروش ویژه ماشین اصلاح مو GODFREY مدل Profession

قیمت: 359000 تومان

سه‌گانه The Street Fighter

فیلم مبارز خیابانی را نباید با مجموعه بازی ویدئویی مشهور یا فیلم‌های ساخته‌شده با بازی ژان کلود ون دام براساس آن اشتباه گرفت (که عنوانشان در واقع از این فیلم الهام گرفته بود). این اثر در اصل یک سه‌گانه مهم ژاپنی با بازی سونی چیبا است. قسمت اول آن به‌خاطر اینکه اولین فیلمی بود که در آمریکا صرفاً به دلیل خشونت درجه X دریافت کرد شناخته می‌شود و همچنین یکی از نخستین موفقیت‌های تجاری استودیو New Line Cinema بود. این فیلم الهام‌بخش سه‌گانه فرعی Sister Street Fighter شد، اما این دو دنباله، یعنی Return of the Street Fighter و The Street Fighter’s Last Revenge هستند که باعث می‌شوند این مجموعه یکی از بهترین فرنچایزهای ژانر رزمی به شمار بیاید.

این سه فیلم که توسط تونی اسکات و کوئنتین تارانتینو در فیلم True Romance به مخاطبان غربی و جهانی شناسانده شدند، کلاسیک‌های گرایندهاوسی هستند با بازی‌های عالی از سونی چیبا و چند صحنه نفس‌گیر. قسمت سوم بدون شک ضعیف‌ترین بخش در این سه‌گانه است، اما مبارز خیابانی در مجموع همچنان یک سه‌گانه رزمی بی‌نقص به شمار می‌آید؛ با اکشنی کارتونی و اغراق‌شده به سبک Looney Tunes که بدون تردید هر طرفدار فیلم‌های رزمی با حال‌وهوای بسیار خاص را سرگرم خواهد کرد.

سه‌گانه Shaolin Temple

فیلمی در سال ۱۹۷۶ از استودیوی برادران شاو با نام معبد شائولین وجود دارد (این استودیو زمانی بزرگ‌ترین شرکت تولید فیلم در هنگ‌کنگ بود) که آن هم اثر خوبی است، اما نسخه هنگ‌کنگی-چینی منتشرشده در سال ۱۹۸۲ با همین نام بود که یکی از بهترین سه‌گانه‌های سینمای رزمی را به‌وجود آورد. با حضور جت لی در نخستین نقش سینمایی‌اش، Shaolin Temple یکی از بی‌نقص‌ترین فیلم‌های رزمی است و دو دنباله آن، Kids from Shaolin و Martial Arts of Shaolin نیز از سرگرم‌کننده‌ترین فیلم‌های اکشن دهه ۱۹۸۰ هستند. جت لی بعدها یکی از اصلی‌ترین ستاره‌های این ژانر شد، بنابراین دیدن شروع کار او در سینمای رزمی همیشه تجربه‌ای جذاب است.

هیچ‌یک از قسمت‌های این سه‌گانه کاملاً بی‌عیب نبوده و این فرانچایز چندان به تداوم داستانی توجه ندارد، اما اینکه قسمت اول آن با محاسبه تورم یکی از پرفروش‌ترین فیلم‌های تاریخ چین محسوب می‌شود، همه چیز را درباره ارزش ماندگار این سه‌گانه روشن می‌کند. این فیلم‌ها پر از صحنه‌های دیدنی کونگ‌فو، موسیقی فراموش‌نشدنی، عناصر کمدی عاشقانه و نمایش‌های دیدنی از جت لی هستند. این فیلم‌ها در هیچ قالب مشخصی قرار نمی‌گیرند و همین ویژگی است که آنها را جذاب و سرگرم‌کننده می‌کند.

سه‌گانه Swordsman

ژانر رزمی ووشیا (wuxia) به ماجراهای رزمی‌کاران در چین باستان می‌پردازد و فیلم‌های برجسته زیادی در این ژانر ساخته شده‌اند؛ از جمله جواهری هنگ‌کنگی به نام شمشیرباز که اقتباسی آزاد بر اساس رمان The Smiling, Proud Wanderer اثر لوئیس چا است. این فیلم فوق‌العاده سرگرم‌کننده بوده و قابلیت تماشای چندباره دارد، درست مانند دو دنباله‌اش: Swordsman II که قوانین فیزیک را زیر سؤال می‌برد، و Swordsman III: The East Is Red که به‌طرزی غافلگیرکننده منحصربه‌فرد است.

برای کسانی که عاشق فیلم‌هایی هستند که منطق و جاذبه زمین را به روش‌های مختلف نادیده می‌گیرند و با ریتم سریع، رنگ‌های چشم‌نواز و صحنه‌پردازی‌های رزمی چشمگیر همراه‌اند، تماشای این سه فیلم اجباری است. این سه‌گانه به‌راحتی جزو بهترین انتخاب‌ها برای شروع تماشای فیلم‌های رزمی هستند، به‌خصوص با توجه به صحنه‌های اکشن چشمگیر و محتوای غیرمنتظره‌ آن‌ها. فیلم‌های رزمی با بازی جت لی معمولاً مهر تضمین کیفیت دارند و این سه فیلم نیز از این قاعده مستثنا نیستند.

سه‌گانه The 36th Chamber

بدیهی است که هیچ‌کس به اندازه فیلم‌سازان هنگ‌کنگی در ساخت فیلم‌های رزمی مهارت ندارد، اما اگر نیاز به اثبات بیشتری باشد، سه‌گانه ششمین تالار شائولین و دو دنباله آن، Return to the 36th Chamber و Disciples of the 36th Chamber بهترین نمونه خواهند بود. فیلم اول که گوردون لیو را به یک ستاره بی‌چون‌وچرا و یکی از بهترین‌ رزمی‌کاران تاریخ سینما تبدیل کرد، معمولاً به‌عنوان یکی از بهترین فیلم‌های کونگ‌فویی و همچنین یکی از بهترین فیلم‌های رزمی درجه R تاریخ شناخته می‌شود. هرچند دنباله‌های آن به اندازه نسخه اصلی قدرتمند نیستند، اما همچنان تأثیر بزرگی بر این ژانر گذاشته‌اند.

این شاهکارهای رزمی، جشن هیجان‌انگیزی از هنرهای رزمی شائولین ارائه می‌دهند. قسمت اول یک کلاسیک تماشایی با عمق داستانی غافلگیرکننده و صحنه‌های اکشن فراموش‌نشدنی است، قسمت دوم سبک سبک‌تری دارد اما همچنان هوشمندانه و سرگرم‌کننده است، و قسمت سوم تعادل کاملی میان کمدی قسمت دوم و جدیت نسخه اصلی برقرار می‌کند. تماشای این سه‌گانه افسانه‌ای بدون اینکه از آغاز تا پایان کاملاً سرگرم شوید، تقریباً غیرممکن است.

سه‌گانه Rush Hour

فیلم‌های رزمی لزوماً همیشه آسیایی نیستن. درواقع، تعداد زیادی فیلم رزمی انگلیسی‌زبان فوق‌العاده نیز وجود دارد که باید دید. برای اثبات این موضوع، کافی است نگاهی بیندازید به یکی از نمادین‌ترین فرانچایزهای اکشن دهه ۹۰ و ۲۰۰۰: سه‌گانه ساعت شلوغی، با بازی جکی چان و کریس تاکر در دوران اوجشان. مانند بسیاری از بهترین سه‌گانه‌های رزمی، اوج این مجموعه نیز در قسمت اول رقم خورد، اما Rush Hour 2 و Rush Hour 3 همچنان بسیار خنده‌دار و سرگرم‌کننده هستند؛ هرکدام در نوع خاص خود بی‌نقص و بامزه بودن. البته این فرنچایز مدت زیادی سه‌گانه نخواهد ماند، زیرا قسمت چهارم آن تحت فشار دونالد ترامپ در حال توسعه است.

با این حال، فعلاً Rush Hour حداقل چند سال دیگر یکی از سرگرم‌کننده‌ترین سه‌گانه‌های رزمی باقی می‌ماند. چان و تاکر هرگز جذابیت خود را از دست نمی‌دهند و کشش متقابل بین آنها قلب تپنده این مجموعه است. در کنار این‌ها، نوعی طنز هنجارشکن که به شکلی عجیب در گذر زمان همچنان خوب عمل می‌کند، صحنه‌های رزمی فوق‌العاده سرگرم‌کننده، و سه فیلم با دیالوگ‌هایی که دائماً نقل می‌شوند، این سه‌گانه را به یک جواهر کمدی تبدیل کرده است. قسمت سوم شاید کمی ضعیف‌تر باشد، اما با در نظر گرفتن تمام جنبه‌ها، مجموعه Rush Hour از ابتدا تا انتها تجربه‌ای لذت‌بخش بوده و از بهترین فیلم‌های جکی چان محسوب می‌شود.

سه‌گانه Samurai

سامورایی‌ها در طول زندگی خود چندین هنر رزمی را می‌آموختند و به همین دلیل بسیاری از بهترین فیلم‌های سامورایی درواقع در دسته فیلم‌های رزمی قرار می‌گیرند. این موضوع شامل سه‌گانه‌ای نیز می‌شود که جزو بهترین آثار توشیرو میفونه است؛ بازیگری که بزرگ‌ترین نماد ژانر سامورایی شناخته می‌شود: سه‌گانه سامورایی که شامل Samurai I: Musashi Miyamoto، Samurai II: Duel at Ichijoji Temple و Samurai III: Duel at Ganryu Island است. همه این فیلم‌ها براساس رمان حماسی موساشی نوشته ایجی یوشیکاوا ساخته شده‌اند؛ رمانی که آزادانه بر اساس زندگی شمشیرزن مشهور ژاپنی میاموتو موساشی نوشته شده است.

قسمت سوم به‌وضوح بهترین بخش این مجموعه است، اما هر سه فیلم جزو بزرگ‌ترین شاهکارهایی هستند که سینمای ژاپن در آن دوران ارائه کرده است. این آثار پرزرق‌وبرق، بسیار حماسی، و با بازی درخشان میفونه همراه هستند. با جزئیات غنی، منحصر‌به‌فرد و به‌معنای واقعی کلمه سه نمونه از بهترین فیلم‌های رزمی ثبت‌شده روی نگاتیو، این کلاسیک‌های ژاپنی آثاری هستند که علاقه‌مندان ژانر رزمی هرگز نباید از دست بدهند. شاید به‌اندازه فیلم‌های سامورایی کارگردانانی مانند آکیرا کوروساوا و ماساکی کوبایاشی مشهور نباشند، اما بدون تردید سزاوار همان سطح از توجه بوده و هیچ بهانه‌ای برای ندیدنشان باقی نمی‌ماند.