‌«در لزوم ‎بن‌بست‌شکنی در شرایط جاری سیاست خارجی کشور هیچ شکّی نیست. اصولا دستگاه دیپلماسی وظیفه‌ای جز این ندارد که بااقتدار و عقلانیت راهی پیدا کند و یا راهی بسازد؛ اما هرگونه بن‌بست‌شکنی در سیاست و روابط خارجی متر و معیار و خطوط قرمزی دارد که برآیند آن ‎منافع ملّی به شمول عزت‌ملّی، غرور ملّی، قدرت ملّی، امنیت ملّی و حفظ تمامیت سرزمینی کشور است که وزارت امور خارجه سخت بدان پایبند و متعهد است و هیچ ایرانی غیرتمندی (فارغ از دین و مذهب و قومیت و جنسیت و گرایش سیاسی اش) جز این را برنمی‌تابد. به گواه تاریخ، زبان گفت‌وگو با ایرانیان نه تحمیل و تسلیم‌طلبی، بلکه زبان تکریم و موضع برابر بوده است.»