فروش ویژه ماشین اصلاح مو GODFREY مدل Profession

قیمت: 359000 تومان

کیهان ورزشی- 

در شرایطی که لیورپول روز‌های خوبی را سپری نمی‌کند و از لحاظ نتیجه‌گیری مشکل دارد، تنها چیزی که این تیم به آن نیاز نداشت، ایجاد حاشیه از سوی محمد صلاح، یکی از بزرگترین و کلیدی‌ترین بازیکنان این تیم در سال‌های اخیر بود. صلاح در ماه آوریل قرارداد جدیدی با باشگاه لیورپول امضا کرده بود تا دو سال دیگر بماند، اما این بازیکن ۳۳ ساله از زمان امضای قرارداد جدیدش دیگر درخشش سابق را نداشته و نشان نداده که لیاقت دریافت بیشترین دستمزد را در میان بازیکنان لیورپول دارد و به نظر می‌رسد حتی تحمل انتقادات از عملکردش را نیز ندارد.

صلاح به جای این که در این روز‌های سخت به عنوان یکی از رهبران تیم پا پیش بگذارد، تبدیل به نیرویی مخرب شده که خود را بالاتر از تیم می‌بیند. هیچکس نمی‌تواند جایگاه “پادشاه مصری” قرمز‌ها را بعد از این همه سال درخشش و موفقیت زیر سوال ببرد، اما تصمیم این بازیکن مبنی بر گفت‌و‌گو با رسانه‌ها و انتقاد از اشلوت بعد از نیمکت‌نشینی، قطعا لطمه بزرگی به میراث او در آنفیلد زد.

افت  

در فهرست توپ طلای سال ۲۰۲۵، صلاح در رده چهارم قرار گرفت که بازتاب منصفانه‌ای از نقش درخشان او در رسیدن لیورپول به قهرمانی در لیگ برتر سال گذشته بود. صلاح که در اولین فصل حضور اشلوت در آنفیلد همواره در ترکیب این مربی هلندی حضور داشت، در مجموع ۴۷ گل و پاس گل را به نام خود ثبت کرد که بهترین آمار یک بازیکن در یک فصل با ۳۸ مسابقه در لیگ برتر بود.

تمام‌کنندگی بی‌رحمانه صلاح و بازی‌سازی‌هایش، هر هفته تفاوت را برای قرمز‌ها رقم می‌زد و او در ماه آگوست به شایستگی تبدیل به اولین بازیکنی شد که برای سومین بار برنده جایزه بهترین بازیکن سال لیگ برتر می‌شود. با این حال، در نیم فصل اول مسابقات سال جاری، صلاح حتی نزدیک به این آمار و ارقام نیز نشده است.

در حقیقت، به راحتی می‌توان گفت که این بازیکن افت کرده است. بازیکن سابق چلسی و رم، در ۱۹ بازی این فصل تنها ۵ گل در تمام مسابقات زده و موضوع نگران‌کننده‌تر این است که در فاز بازی‌سازی و دفاعی تیمش هم کاملا محو بوده است.

دو دلیل کلیدی برای این اتفاق وجود دارد. دلیل اول جدایی ترنت الکساندر آرنولد در تابستان و رفتن او به رئال‌مادرید است و این موضوع بیش از حد انتظار به صلاح ضربه زده است. در نبود کمک‌های یک بازیکن در کلاس جهانی در دفاع راست، صلاح در زمین مسابقه کاملا سردرگم است. دلیل دوم نیز ناتوانی لیورپول در دفاع کردن در غیاب ماشین پرس‌های دیوانه‌واری مثل لوئیز دیاز و دیوگو ژوتا و عدم تمایل صلاح به حضور در فاز دفاعی است. تصمیم باشگاه برای فروش دیاز به بایرن مونیخ در تابستان نتیجه منفی داشته و مرگ ناراحت‌کننده ژوتا نیز خلایی در تیم ایجاد کرده که الکساندر ایساک و هوگو اکیتیکه، مهاجمان جدید قرمزها، هنوز نتوانسته‌اند آن را پر کنند.

وفاداری

در تمام طول فصل، تقاضا‌های زیادی برای بیرون کشیدن صلاح از ترکیب تیم وجود داشت و اشلوت در ابتدا به شدت مقابل این موضوع ایستادگی کرد. صلاح در دو بازی با گالاتاسرای و آینتراخت نیمکت‌نشین شد، اما در هر دوازده بازی اولیه لیورپول در لیگ برتر از ابتدا به میدان رفت.

اشلوت بر اساس اعتماد متقابلی که بین او و صلاح در فصل گذشته به وجود آمده بود، وفاداری زیادی به این بازیکن نشان داد، آن هم در شرایطی که تیم در نتیجه‌گیری به شدت به مشکل خورده بود. قرمز‌ها از ۱۲ بازی خود، در ۹ دیدار شکست خوردند که اوج آن شکست سه بر صفر مقابل ناتینگام فارست قعر جدولی بود. بعد از آن نتیجه، لیورپول به رده یازدهم جدول سقوط کرد تا بعد از تنها ۱۲ بازی، ۱۱ امتیاز کمتر از آرسنال صدرنشین داشته باشد. می‌توان گفت دفاع از عنوان قهرمانی در همان روز به پایان رسید و در چشم بسیاری از هواداران، روز‌های اشلوت در لیورپول به شماره افتاده بود.

درست کردن شرایط جناح راست زمین قرمز‌ها که تبدیل به “پاشنه آشیل” قرمز‌ها شده بود، اولین قدم منطقی در مسیر بازگشت به روز‌های خوب محسوب می‌شد. این قدم به معنای کنار گذاشتن صلاح از ترکیب اصلی و دقیقا همان کاری بود که اشلوت در دیدار مقابل وستهام انجام داد.

در نتیجه این اتفاق، قرمز‌ها نمایشی بسیار بهتر داشتند و دو بر صفر پیروز شدند و صلاح حتی به عنوان یار تعویضی هم به میدان نیامد. او در تساوی ۱-۱ مقابل ساندرلند به عنوان یار تعویضی ۴۵ دقیقه بازی کرد، اما در دیدار با لیدز که با نتیجه ۳-۳ به پایان رسید، بار دیگر نیمکت‌نشین بود.

در دیدار با لیدز، این خط حمله نبود که مشکل داشت. چندین اشتباه تکراری از خط دفاع قرمز‌ها باعث شد تیم اشلوت امتیاز از دست بدهد. می‌توان این طور گفت که اگر صلاح در آن دیدار حضور داشت و نمایش‌های ناامیدکننده این فصلش را تکرار می‌کرد، لیورپول قطعا با شکست از میدان بیرون می‌آمد. به همین خاطر وقتی بعد از این دیدار اشلوت را متهم کرد که او را زیر اتوبوس انداخته، هیچ همدردی از سوی هواداران نسبت به مهاجم مصری به وجود نیامد.

 رفتار ویژه

بعد از شکست تحقیرآمیز مقابل ناتینگام، جیمی کاراگر، بازیکن سابق لیورپول گفت که صلاح به عنوان یکی از باتجربه‌ترین بازیکنان رختکن باید پا پیش بگذارد و مقابل رسانه‌ها قرار بگیرد. او در این باره گفت: «بعد از تمام شکست‌های لیورپول، همیشه ویرجیل فن‌دایک است که صحبت می‌کند. فقط وقتی صحبت کردن صلاح را دیده‌ام که بهترین بازیکن میدان می‌شود یا قرارداد جدید می‌خواهد. دوست دارم ببینم او به عنوان یکی از رهبر‌ها و اسطوره‌های تیم پا پیش می‌گذارد و از طرف تیم حرف می‌زند. همیشه که نباید کاپیتان تیم صحبت کند.»

صلاح در نهایت مصاحبه کرد، اما فقط به دلایل شخصی و حتی در این مصاحبه هم به کاراگر تاخت و گفت: «نمی‌توانستم باور کنم که ۹۰ دقیقه روی نیمکت نشستم. برای سومین بار نیمکت‌نشین بودم و فکر می‌کنم اولین باری است که در دوران بازی من چنین اتفاقی می‌افتد. اگر بخواهیم صادق باشیم خیلی از این بابت ناراحتم. در طول سالیان گذشته و به خصوص پارسال کار‌های زیادی برای این باشگاه کرده‌ام و حالا نیمکت‌نشین شده‌ام و دلیلش را نمی‌دانم. به نظرم واضح است که کسی می‌خواهد تمام تقصیرات را گردن من بیندازد. در تابستان قول‌های زیادی به من داده شد ولی سه بازی است که نیمکت‌نشین هستم و به همین خاطر نمی‌توانم بگویم که آنها به قول‌هایشان عمل کرده‌اند. بعد از کار‌هایی که برای باشگاه کرده‌ام، این موضوع واقعا ناراحت کننده است و فردا کاراگر دوباره و دوباره به من خواهد تاخت و این موضوع ایرادی ندارد.»

این درحالی است که کاراگر تنها از صلاح خواسته بود اندکی مسئولیت‌پذیر باشد، کاری که ارزش زیادی برای هواداران وفادار لیورپول و اشلوت داشت، اما صلاح به وضوح اهمیتی به شرایط فعلی باشگاه نمی‌دهد که حاکی از غرور و عدم آگاهی اوست. شاید مدیران باشگاه در مذاکرات تمدید قرارداد به صلاح قول داده بودند که بازیکن کلیدی باقی خواهد ماند، اما قطعا به این شرط بوده که او هم استاندارد‌های بالایش را حفظ کند. صلاح حق ندارد که انتظار رفتار ویژه‌ای از سوی مدیران باشگاه داشته باشد.

بزرگ‌تر از باشگاه!

صلاح در مصاحبه خودش کار نابخشودنی دیگری هم مرتکب شد و به مربی خود بی‌احترامی کرد. او در مورد اشلوت گفت: «قبلا بار‌ها گفته بودم که رابطه خوبی با مربی دارم و ناگهان، حالا هیچ رابطه‌ای با هم نداریم. نمی‌دانم چرا، اما این طور به نظرم می‌رسد که کسی مرا در باشگاه نمی‌خواهد. به نظرم مشکل، من نیستم. کار‌های زیادی برای این باشگاه کرده‌ام. نباید مجبور باشم هر روز برای جایگاهم بجنگم، چون آن را با تلاش به دست آورده‌ام. اگر جای دیگری بودم، همه از من دفاع می‌کردند. تنها بازیکن با این شرایط هستم.»

تنها کسی که در این شرایط زیر اتوبوس انداخته شده، اشلوت است. صلاح باید خیلی فراموشکار باشد. اشلوت تنها متحد جدی او در جریان انتقادات ماه‌های اخیر بود و بار‌ها از وی دفاع کرد. او در جریان شکست مقابل برنتفورد گفت: «آیا  باید در مورد عملکرد صلاح توضیح دهم یا آمار و ارقام خودش گویاست؟ صلاح از زمانی که به این باشگاه آمده و از زمانی که من به اینجا آمده‌ام، تاثیرگذار بوده است.»

اشلوت حتی از واکنش صلاح به نیمکت‌نشینی هم راضی بود و او را یک “حرفه‌ای برجسته” توصیف کرد، اما قطعا حالا باید این ارزیابی را مورد بررسی مجدد قرار دهد، چرا که صلاح به وضوح فکر می‌کند که از باشگاه بزرگ‌تر است. او این مسئله را در گفت وگوهایش نشان داد و در جریان صحبت‌هایش مربی را زیر سوال برد. مربی قرمز‌ها حق داشت که با کنار گذاشتن این بازیکن از فهرست تیم در دیدار با اینتر، قدرتش را نشان دهد.

بازیکنان زیادی در این فصل کمتر از انتظار ظاهر شده‌اند. از ویرجیل فن‌دایک و ابراهیم کوناته گرفته تا الکسیس مک‌آلیستر و فلورین ویرتس، خرید گرانقیمت قرمزها. در این میان کرکز و ایساک را هم می‌توان خرید‌هایی ناکام قلمداد کرد و اشلوت مجبور شده دائما تصمیمات سختی در مورد این بازیکنان بگیرد، اما صلاح تنها کسی است که در این میان حاشیه‌ساز بوده است. درست است که او تنها مشکل باشگاه نیست، اما در حال حاضر جدی‌ترین مشکل به شمار می‌رود.

همان راه کریستیانو رونالدو

صلاح راهی را می‌رود که کریستیانو رونالدو چند فصل پیش رفت. وقتی مهاجم پرتغالی جایگاهش را در ترکیب منچستریونایتد و زیر نظر اریک تنهاخ از دست داد، مصاحبه‌ای آتشین کرد که حاشیه‌های زیادی برای “شیاطین سرخ” ساخت. رونالدو گفت که حس می‌کند باشگاه به او خیانت کرده و احترامی برای تنهاخ قائل نیست، چرا که فکر می‌کند این مربی در تلاش است تا او را از باشگاه بیرون کند. برنده ۵ توپ طلا، در حالی این صحبت‌ها را کرد که فراموش کرده بود سطح عملکردش و گلزنی‌هایش به شکل قابل توجهی دچار افت شده است.

در آن ماجرا، تمام پل‌های پشت سر رونالدو خراب شد. رونالدو که در آن زمان ۳۷ ساله بود، به پشتوانه آمار فوق‌العاده‌اش در یونایتد، حرف‌هایی آتشین زد و تیمش را به دردسر انداخت و در نهایت قراردادش با توافق دو طرفه فسخ شد. این طور به نظر می‌رسد که صلاح هم علامت‌هایی مشابه برای مدیران لیورپول می‌فرستد. او در مورد این که آیا شرایطش امکان بهبودی دارد یا نه، گفت: «نمی‌توانم بگویم غیرممکن است. من باشگاه و هواداران را خیلی دوست دارم، اما نمی‌دانم چه چیزی در پیش است.» به عبارت دیگر، توپ در زمین باشگاه و اشلوت است. درست مثل شرایط رونالدو، همه چیز به شدت بحرانی است و اگر شرایط تغییر نکند، جدایی راه بازیکن و باشگاه به نظر اجتناب‌ناپذیر می‌رسد.

بازی قدرت

به نظر نمی‌رسد صلاح به دنبال جدایی از باشگاه باشد و بیشتر در حال نشان دادن قدرتش است. او نیاز به قدرشناسی بیشتری دارد و بر این باور است که اگر تهدید به جدایی کند، سران لیورپول می‌ترسند و او را به ترکیب برمی‌گردانند. اگر او واقعا چنین فکری می‌کند، تمام نقشه‌هایش نقش بر آب خواهد شد.

احتمال بالایی وجود دارد که او دیگر برای لیورپول بازی نکند، چرا که اشلوت و مدیران باشگاه تصمیم‌شان را در مورد این بازیکن گرفته‌اند. اگر چه کنار گذاشتن صلاح برای بازی مقابل اینتر تصمیم بزرگ و مهمی بود، اما بدون شک تصمیم درستی اتخاذ شد. با توجه به پیروزی لیورپول مقابل فینالیست سال گذشته لیگ قهرمانان، هیچ هواداری  برای بازگشت صلاح به ترکیب فریاد نخواهد زد و ستاره مصری هم به زودی برای بازی در جام ملت‌های آفریقا به تیم ملی کشورش ملحق می‌شود. اشلوت قطعا خوشحال خواهد شد که در خط حمله تیمش جایی باز شده و لیورپول به طور جمعی از نبودن مهاجمی که در دفاع شرکت نمی‌کرد، سود خواهد برد.

شاید صلاح در پس ذهنش فکر می‌کرد که می‌تواند اشلوت را سرنگون کند ولی شنیده‌ها حاکی از این است که مربی هلندی هنوز از حمایت کامل مدیران باشگاه برخوردار است. ضمن این که گفته می‌شود باشگاه‌های عربستانی هنوز علاقه زیادی به جذب صلاح دارند و لیورپول با توجه به تمدید قرارداد این بازیکن می‌تواند مبلغ سنگینی را برای فروش او طلب کند.

شاید وقتی صلاح از جام ملت‌های آفریقا به آنفیلد برگردد دیگر کسی انتظارش را نکشد و از این بابت فقط باید خودش را سرزنش کند. دلیلی ندارد که قرمز‌ها بابت نمایش‌های فعلی صلاح به او دستمزدی هنگفت پرداخت کنند. او این روز‌ها به هیچ عنوان به کار تیم نمی‌آید.

*آرمین زمانی