فیلم (Munich) ساخته استیون اسپیلبرگ در سال ۲۰۰۵ با محوریت پیامدهای حمله تروریستی المپیک مونیخ ۱۹۷۲ ساخته شد و در آن دنیل کریگ در کنار اریک بانا، سیاران هیندز و هنز زیشلر نقش‌آفرینی کرد. این فیلم که نامزد پنج جایزه اسکار از جمله بهترین فیلم و بهترین کارگردانی شد، در زمان اکران با واکنش‌های متفاوتی روبه‌رو شد؛ برخی آن را تلاش برای یافتن ظرافت در موضوعی حساس دانستند و برخی دیگر آن را بیش از حد محتاط توصیف کردند.  

کریگ در گفت‌وگویی با Gold Derby به مناسبت بیستمین سالگرد فیلم گفت: «در بیشتر صحنه‌ها وحشت‌زده بودم، چون با اسپیلبرگ کار می‌کردم. اما این تجربه برایم یک درس بزرگ بود.» او افزود که اسپیلبرگ از نخستین روز تا آخرین روز فیلم‌برداری در صحنه حاضر بود و همین حضور مداوم، فضای کار را خاص کرده بود.  

کریگ همچنین یادآور شد که فیلم در تابستان ۲۰۰۵ و درست پس از بمب‌گذاری‌های لندن (۷ ژوئیه) ساخته شد و همین امر به شدت بر فضای کار تأثیر گذاشت. او گفت: «فیلم درباره روابط انسانی و چرخه‌های خشونت است؛ اینکه چگونه این چرخه‌ها فقط درد ایجاد می‌کنند و برخی افراد منافعشان در ادامه این خشونت‌هاست.»  

در دو دهه گذشته، (Munich) جایگاه تازه‌ای در میان منتقدان یافته و با توجه به تحولات اخیر خاورمیانه بار دیگر به کانون بحث‌ها بازگشته است. کریگ تأکید کرد: «امیدوارم این فیلم همچنان مرتبط باقی بماند و من واقعاً به آن افتخار می‌کنم.»  

فیلم (Munich) علاوه بر جنبه‌های سیاسی، به‌عنوان یک تریلر پرتنش نیز شناخته می‌شود؛ صحنه ترور از راه دور با تماس تلفنی یکی از نمونه‌های برجسته مهارت اسپیلبرگ در ایجاد تعلیق سینمایی است. کریگ این تجربه را «کلاس درس واقعی» برای خود دانست.