فیلم «پارک ژوراسیک» ساخته استیون اسپیلبرگ در سال ۱۹۹۳ به یکی از آثار انقلابی تاریخ سینما بدل شد و با استفاده از جلوه‌های ویژه رایانه‌ای، دایناسورها را به‌طرزی واقع‌گرایانه روی پرده آورد. با این حال، لورا درن که نقش دکتر الی ساتلر، دیرینه‌گیاه‌شناس، را ایفا می‌کرد، در جریان فیلم‌برداری لحظاتی داشت که نسبت به موفقیت پروژه تردید کرد.  

او در گفت‌وگویی با بیزینس اینسایدر یادآور شد که در نخستین روز فیلم‌برداری، قرار بود گروه بازیگران صدای دوردست تی‌رکس را بشنوند. ریچارد اتنبرا، بازیگر نقش جان هموند، پرسید چگونه باید این حس ایجاد شود. اسپیلبرگ با یک مگافون صدایی شبیه غرش حیوان سر داد: «رووآرر… رووآرر». درن می‌گوید در آن لحظه همه نگران شدند که شاید این فیلم نتواند جدی گرفته شود.  

اما نگرانی‌ها با نمایش نسخه نهایی فیلم از میان رفت. درن روایت کرده است که هنگام تماشای فیلم در کنار اسپیلبرگ، جف گلدبلوم و سم نیل، همگی از شدت هیجان و ترس، واکنش‌های واقعی نشان دادند: «ذهنمان منفجر شد. پاپ‌کورن به هوا می‌رفت و من محکم بازوی اسپیلبرگ را گرفته بودم.»  

«پارک ژوراسیک» در نهایت نزدیک به یک میلیارد دلار فروش جهانی داشت و آغازگر فرنچایزی شد که تاکنون چندین بار بازسازی و ادامه یافته است. این خاطره نشان می‌دهد که حتی بزرگ‌ترین پروژه‌های سینمایی نیز در مراحل تولید می‌توانند با تردید و لحظات طنزآمیز همراه باشند، اما نتیجه نهایی گاه تاریخ‌ساز می‌شود.