با نزدیک‌شدن پایان سریال (Stranger Things) در شب سال نو، بسیاری از طرفداران دربارهٔ سرنوشت شخصیت‌ها و نبرد نهایی با وکنا حدس‌وگمان می‌زنند. اما مقالهٔ یاهو به سؤالی عمیق‌تر می‌پردازد: چرا سریال این‌قدر بر تاریخ ۶ نوامبر تأکید دارد؟ تاریخی که بارها و بارها در نقاط کلیدی داستان تکرار شده است.

۶ نوامبر ۱۹۸۳: روزی که زمان در آپساید داون متوقف شد
در فصل‌های ابتدایی مشخص شد که آپساید داون در همین تاریخ منجمد شده؛ همان روزی که ویل بایرز ناپدید شد و الون با یک دمگوگورگون تماس ذهنی برقرار کرد و ناخواسته دروازه را گشود.

اما ماجرا فقط این نیست
بعدها مشخص شد که ۶ نوامبر ۱۹۵۹ روزی بوده که هنری کریل (وکنا) قرار بود اولین اجرای تئاتری‌اش را زیر نظر جویس انجام دهد. همچنین در ۶ نوامبر ۱۹۸۷، وکنا تلاش می‌کند بُعد «ورطه» را با جهان واقعی ادغام کند.

این تکرارهای زمانی باعث شده طرفداران باور کنند این تاریخ یک تصادف ساده نیست.

نمایش (The First Shadow) چه می‌گوید؟
تئاتر (Stranger Things: The First Shadow) توضیح می‌دهد که در ۶ نوامبر ۱۹۵۹، هنری پس از کسب قدرت در بعد ایکس/ورطه، مادر و خواهرش را می‌کشد و توسط دکتر برنر به آزمایشگاه بازگردانده می‌شود. این روز، نقطهٔ آغاز سقوط اوست و می‌تواند دلیل وسواس وکنا نسبت به این تاریخ باشد.

آیا همه‌چیز به یک خاطرهٔ ترسناک برمی‌گردد؟
برخی تحلیلگران معتقدند وکنا با انتخاب این تاریخ برای اجرای نقشهٔ نهایی‌اش، در حال بازسازی و تکرار آسیب‌های گذشته است؛ نوعی چرخهٔ درد که می‌خواهد آن را به جهان تحمیل کند.
اما هنوز مشخص نیست چرا الون دقیقاً در همین روز دروازه را گشود و ویل ربوده شد. همان‌طور که لوکاس در فصل پنجم می‌گوید: «من دیگر به تصادف باور ندارم».

آیا پایان پاسخ را خواهد داد؟
مقاله پیش‌بینی می‌کند که پایان سریال احتمالاً پاسخی برای این معما ارائه خواهد کرد؛ پاسخی که می‌تواند تعیین کند آیا سریال «پایانی موفق» خواهد داشت یا به سرنوشت (Game of Thrones) دچار می‌شود.